Rosemarys Baby

--Vrouwen moeten hier stoppen met lezen--

Zo, Mannen, we zijn onder elkaar. Wat is het heerlijk om al boerend, bier drinkend en kruiskrabbend het eens over mannenonderwerpen te hebben.. Zoals "Vrouwen". Nooit eerder heb ik het advies gehoord laat staan zelf gegeven dat ik jullie nu ga geven. In alle boekjes en tijdschrijften die er zijn over relaties, vrouwen en mannen en dergelijk wordt er gezwegen over dit onderwerp en het heeft een reden. Misschien zal deze blogpost ook wel verdwijnen door een interventie van een geheim genootschap schuilend onder passer en hamer of met een geheime handdruk, schedelrting of iets dergelijks en is dat de reden dat ik er nooit eerder iets over gelezen heb.

Wij mannen praten niet over gevoel. Als we dat wel doen zijn we watjes. PUNT! Dat is de reden waarom mannenbladen over sport of blote tieten gaan. Mannen slaan elkaar op de schouder, bluffen elkaar af in stoerheid laten niet zien dat ze ook maar een spoortje van angst hebben. Nee, de man is de grote beschermert (express t toegevoegd) van zijn vrouwtje. Dat is zo in de schepping bepaald en dat moet zo blijven. Stel je voor dat een man bij het zien van blote borsten denkt aan kinderen voeden en bij het zien van sport aan spelende kinderen. Nee, het rollenpatroon is zoals het is en moet zo blijven.

Toch wil ik stiekum een advies geven wat ingaat tegen die mannelijke aard. Tegen dat rollenpatroon en tegen alles wat logisch lijkt.

Wanneer je vrouw verliefd gaat kijken naar bolle buiken van andere vrouwen, naar babies, met je de Pre-Natal(e depressie) in wil wees dan gewaarschuwd. Loop dan een blessure op waardoor het spel der liefde een onmogelijkheid wordt, verzin smoezen om over te werken, maak jezelf dna-technisch onaantrekkelijk. doe iets, desnoods REN WEG maar laat je niet verleiden tot het produceren van nakomelingschap.

De hel in al haar gruwel is niet zo erg als het verplicht de voor en nadelen van 256 kinderwagens te moeten bespreken, de discussie aan te gaan over de naam van je eventuele zoon, de te verwijfde kleuren van de kinderkamer dood weg te debateren maar dat is nog niets vergeleken bij het doorbrengen van tijd met een hormonenbom, een labiele cocktail van explosief materiaal. kortom met een zwangere vrouw.

Al je mannelijkheid wordt uit je getrokken. Het maakt niet uit hoe galant je bent, hoe ge"emancipeerd, alles maar dan ook alles wat je doet is verkeerd. Alle woorden die je zegt worden gewogen op de weegschaal van zwangerschap en daar zit geen logica in. Geen enkele. Zelfs geen vrouwenlogica.

Wij mannen, en zeker nerds zoals ik kennen logica sinds Pascal als nullen en eenen. Aan en uit, zwart of wit licht of donker . Vrouwen hebben daar het "een beetje, "stand-by" "grijs" en "schemer" aan toegevoegd. Ok. ook datis logica. De russen hebben jaren ge"experimanteerd met de trinaire computer. Dat kostte uiteindelijk meer resources dan het opleverde. het -1 0 +1 model werkt niet. Voor elke keuze komt een derde optie. Zo zit het ook met vrouwen in het algemeent. Je geeft ze de keuze tussen twee opties en ze kiezen de derde.

Totdat ze zwanger zijn. Nee dan zijn ze van God Los! De derde optie "of heb jij al wat in je hoofd" die je als verstandige man in je basisvocabulaire hebt opgenomen is ineens kansloos en levensgevaarlijk geworden. Iets simpels als "Wil je je eitje gekookt of gebakken" is vanaf het moment dat dat eitje bevrucht is ineens de aanleiding tot een uitbarsting van woede " hoe je het in je hoofd haalt die vernatwoordelijkheid bij haar neer te leggen., dat ze genoeg aan haar hoofd heeft en dat ze het allemaal zelf wel doet.

Rosemarys baby (een boek van Ira Levin, te huur bij de betere videotheek) gaat over een vrouw die een kind van de duivel krijgt. Toen ik het boek las dacht ik " goh als een vrouw een kind van de duivel krijgt gaat ze raar reageren. Nee het zit anders. Ira Levin heeft de zwangerschap van zijn vrouw beschreven. Omdat zij na de bevalling al die ellende is vergeten bij de eerste aanblik op de roze wolk heeft hij ervoor gekozen om er een verhaal omheen te verzinnen Om mannen te waarschuwen.. De kille angstaanjagende waarheid verpakt in een fabel, het concept kan niet ouder zijn.. Maar nu begrijp ik het pas.

En nu maar hopen dat mijn vrouw door haar zwangerschapsdementie de url van mijn weblog is vergeten

Kerst!Hit

 

TohoeWabohoe wenst je een een kerst vol inhoud en een vormend nieuwjaar. www.tohoewabohoe.nl    Klik op het logo en doneer via 3FM en Boele, voor de actie tegen malaria.     Download gratis als MP3 Cabaret TohoeWabohoe treedt regelmatig op met hun programma 'Leeg en Vormloos'. Kijk op de website voor meer informatie over hun doelstelling en boekingen.

Kerststress (encore)

tsjonge, het is al de dag voor de dag voor kerst (geen typfout) en ik schiet in de stress. Drukke dagen, misschien werken, een kerstsingle promoten (het schiet niet op) en morgen spelen in de kerk.
Ik ben nu al gaar en eigenlijk had ik vandaag moeten tekenen voor het huis wat we kopen. nu is dat de 28e. Het helpt niet echt dat daar nog wat stress aanplakt. Ik vraag me af of supermaver hetzelfde "mannetje" heeft gehad..

Spannend allemaal.. en dit jaar geen gedoe met familie bezoek..

wat we met oud en nieuw doen hangt af van het huis.. spannend..

Gezegende kerstdagen allemaal

LinuXHaters

--dutch: Sorry lieve mensen ff een blogje in het engels--
In reference to some LinuxHaterBlogs here are my two cents:

LinuxHatersBlogs where written bij avid Linux users and contributers hoping to make a difference in user expierience by stating what hurdles they had to overcome getting to the system they wanted.
Ofcourse Linux is highly customisable and you can always "roll your own" if you do not like what you get.. But what about the not so savvy users.

I am using OpenSuse fo(u)r years now. I was surprised about the possibilities and the maturity of the Linux Desktop.. But lately i came across the downside of the distro.

I recently upgraded tot OpenSuse 11.2 on all my machines. A Asus EEEpc, two HP laptops and a homebrew laptop. here are some annoying problems i came across.

In the middle of the upgrade the networkconnection dropped / yast was unable to retrieve packages. One machine a had to resque with a dvd (which i did not wanted to download) On all following upgrades i pre-downloaded all needed RPMS. funny thing was i had to redo the entire dependancy-hell-firefighting-circus.

OpenSuse failed to parse the /etc/fstab and /etc/mtab entries correctly so i had to adit them by hand.

KDE chrashed on startup on two out of four machines. A rename of the .kde4 directory to .blahkde4 fixed the issue

My locale settings (and custom keybindings) where lost in above "fix".

Thunderbird updated to a Beta version, although the final release is out now i still cannot use my plugins (lightning, enigmail) and i NEED those plugins for work. O.K. maybe i had to wait before i upgraded .. But what the heck. it was a final release!
What would the O.S. community say if Windows or Apple came out with a broken release.

My Keepass config was gone. (a directory .keepassx was created with a fresh configfile.. so no history of where my keyfile and database resided).. A simple fix. but it would have been just as easy to check for an existing configfile in the firstplace!

Gwibber (a twitter client) just sits in my taskbar and whatever i try it does not pop up anymore. This is the least anoying bug..

In several earlier updates i have encountered different hardware detection problems.. From one .release to another my volume buttons failed to work.

Commenting about the problems in the OpenSuse fora was replied with emminent silence. A bugreport on another problem recieved a snarling comment.. and that was it.

On different distro's i work with (Red-Hat, Centos, Ubuntu, Gentoo) different problems arise but not too anoying (well, upgrading a gentoo box generally sucks).. Today a Centos Upgrade 350 packages with only one minor (?!) glitch..
I hope OpenSuse can catch op soon OR wil fork, just like the RedHat example) into three different distro's: Bleeding Edge (fedora-like) Commercial stable (Red-Hat) and Community-built-GNU (Centos).. If this was the case SuSe users could choose to install the stable version and not the experimental base for the later stable commercial edition.

But still.. Doupting to call my son-to-be Linus ;-)

Advent

Advent is wachten op het wonder en Vol Verwachting Klop ons Hart.. Vooral als je -zelf- een kind krijgt. Nou ja, zelf, ik heb de helft van het DNA geleverd. Ja, voor de mensen dien erg traag van begrip zijn.. We zijn zwanger ;-)

Toen ik vroeg: "mag ik er dan over bloggen" antwoorde de moeder van mijn kind: "ja hoor dan blog je tenminste eens over mij". Nee Leuk!


Ouderschap schijnt lastig te zijn. Vrouwlief heeft ervaring, die heeft van 9 tot 5 kinderen om zich heen. Die kun je aan het eind van de dag aan de ouders teruggeven. ook als het kind stuk is of de batterijen moeten vervangen worden kun je de verantwoordelijkheid afschuiven. Dat kan met een eigen kind niet. Die verantwoordelijkheid beangstigd mij een beetje. Als ik zo naar mijn rooster voor de komende drie weken kijk denk ik "daar komt vanzelf verandering in" Ik ben geen avond thuis, ren van hot naar her en hoef daar alleen rekening te houden met vrouwlief. Straks met een kind kan dat ab-so-luut niet meer

sschreef ik nou vrouw-lief ? dat mag niet

Ok. Vrouw dan maar. Komt ook dichter in de buurt van de werkelijkheid. Iedere man vraagt zich af hoe het is om een zwangere vrouw te hebben.. Nou dat zwanger maken was geen probleem, het omgaan MET die zwangere huilbui vrouw is een stuk lastiger.

Mijn vrouw is, was het toonbeeld van begrip en geduld.. Dat moet ook wel met een man zoals ik maar nu is ze veranderd in een .. Tja in wat eigenlijk. Ik kan het het best vergelijken met een slaperig woestijnstadje in tornado alley. Je ziet er (nog) niets speciaal aan maar het is loom en slaperig maar kan in een mum van tijd omslaan in een allesvernietigend stuk natuurgeweld.

Twijfel je er aan om een kind te krijgen op de natuurlijke manier of om gewoon ergens een kind op de kop te tikken zoals Madonna deed.. Kies dan voor het laatste. Het scheelt avonden alleen zitten omdat je vrouw voor de buis hangt. Woelen en draaien meer dan normaal, rare eetgewoontes en dingen ineens niet meer lekker vinden "kijk schat, ik heb je favoriete onzinproduct gekocht wat ik niet lust en te duur vind speciaal voor jou" En dan " Lust ik niet meer" als verwijtend antwoord krijgen.

Nee dan iets waar ik niets van wist. Zwangerschaps dementie. Mijn vrouw vergeet spontaan dat ik niet thuis kom voor het eten en staat voor een weeshuis liflafjes te bakken en als ik bel om haar "hallo" te zeggen stort ze over me uit dat ze van niets wist. Of dat je s'ochtends vroeg je bed uit komt en een eierkoekje wil moet smeren en terugkomt met een cracker omdat de eierkoeken op zijn -en dat ze je dan nog beschuldigt van het opmaken van de eierkoeken- . En s'avonds vraagt of je de andere helft van de eierkoek van vanmorgen wil smeren zodat ik er niet zo vroeg uit hoef.. (wel lief) .. Zo dement als een deur!

Maar genoeg negatiefs. Het is wel het kasteel waar mijn kind in woont de komende maanden. En dat kind moet wel van 1cellige zygote uitgroeien tot een ADHD-nerdje en dat schijnt een aanslag te zijn op een vrouwenlichaam (ik heb Linda nog niet horen terugverlangen naar gewoon menstrueren) Het is mijn prinses, mijn moederkloek en ik respect voor het offer dat ze brengt voor ons geluk.

Ik heb zin in deze advent.. De laatste samen..

kleine aankondiging

van andermans fouten moet je leren

SuperMaver, die ik nog ken sinds hij een heel klein mavertje was en ik achter zijn zusje aanrende voor een kusje op het schoolplein van de lagere school, heeft een heel leuk blogje. En hoewel hij wat jonger is dan ik loopt hij in sommige gevallen op mij voor. Zo blogde bij al over het kopen van een huis, en voornamelijk over Mannetjes.
Ik ben heel erg bang dat ik zijn mannetje in mijn maag gesplitst heb gekregen. Eerst hadden we bij een stel financiele engelen een Aartsengel toegewezen gekregen die geduldig kon luisteren, mij uit kon laten razen en mij zonder te beledigen terecht kon wijzen en heel goed kon uitleggen. Nu hebben we een mannetje die dat iets minder doet en op de een of andere manier wordt ik er zenuwachtig van. Of zou dat komen dat al die financiele verhalen nu een stuk concreter zijn geworden. Iets met duizende euro's schuld, hoge maandlasten, werkgeversverklaringen en stapels bakstenen. Misschien had ik toch naar de bank (founded by farmers) moeten gaan..

Voor het andere zal ik wel het advies volgen van Maver want internet gaat mij aan het hart en heb ik nodig voor mijn werk. Daarom geen KPN, geen Solcon maar gewoon ziggo. En dan triple play maar eerst opzeggen van solcon.

Het aanvragen van tele2 of solcon (dus internet +bellen maar dan goedkoop) was een groot probleem als je geen bestaande KPN aansluiting hebt. (ook al liggen de draadjes te wachten op aansluiting)
Volgens Tele2 moet je eerst 2 jaar bij KPN bellen en mag je dan pas overstappen. Volgens solcon is dat onzin maar moet je wel even bijna 400,- euro betalen voor aansluitkosten en een half jaar abbonnement en wil KPN je best wel even aansluiten. Na maanden vechten en strijden had ik dan internet. Dat heeft er diverse keren uitgelegen omdat KPN niet-abbonnee's wel eens uit de centrale wil trekken "die aansluitingen kon ik niet terugvinden" of solcon zelf lag dwars.

Nu zou je zeggen dat onze goede vrienden uit dronten wel gehaaid zouden zijn in het vasthouden van hun klanten maar nee. Ik kon zonder inloggen op de website mijn abbo opzeggen bij mijn vrienden van solcon. Toch leuk. als ik je solcon telefoonnummer en je adres weet kan ik je dus zo internetloos te maken.

Nu snel ziggo aanvragen zodat we snel internet hebben.

Drukjes

Het zijn de donkere dagen voor kerst. Ook al is de sint het land nog niet uit.. Ik heb alweer stress. Dat is een oude familietraditie. Mijn moeder (ghhz) had in de dagen / weken maanden voor kerst vreselijke stress. Mijn moeder naaide voor bijna het hele gezin kleding om tevreden terug te kunnen kijken op het feit dat ze voor 100 florijnen een heel gezin had aangekleed. Bedacht na klachten van ondergetekende dat elk jaar stoofpeertjes mijn neus uitkwam een nieuwe trits gerechten om voor te zetten en organiseerde danwel participeerde in, gemiddeld 14 kerstvieringen met twee zangkoren, twee kinderkoren, een damestrio, een Family Trapp achtig koortje en ditto muziekgroepje om na de kerstdagen bij het leegkieperen van de fles sherry te verzuchten: "zo, en nu tijd voor mijzelf" waarna ze kaakontsteking kreeg, hoge koorts, een verkoudheid, migraine of verzin zelf iets wat je krijgt als je jezelf negeert en je alleen inzet voor de voornoemde instellingen.

Hoewel meer verdeeld ben ik bang dat ik naast een volledige baan ook ongeveer zoveel werkzaamheden weg moet tikken voor de kerstdagen. Het afronden van de koop van onze nieuwe woning, het regelen van een nieuwe keuken, badkamer en upgraden van de electrische installatie. Het uitzoeken van behang, latex en verf voor die woning.. Het uitvoeren van de bijbehorende werkzaamheden voor het gemak maar tussen kerst en oud en nieuw geplanned (of eigenlijk TIJDENS kerst en oud en nieuw) en daarnaast moet ik nog
- een kerst single opnemen
- de promotie daaromtrent regelen (website)
- de rechten aftikken
- een preek schrijven voor 13 december
- verhuisberichten voor een nader te bepalen datum regelen
- het uitzoeken van het arangement van een kerstlied
- oefenen voor de kerstdienst


We hebben maar besloten om het traditionele bankhangen in nieuwe kleren maar over te slaan (Linda pleegde bij de gedachten aan kleren kopen voor de feestdagen al bijna hari kiri)

Kerststress! Bah

All your base

belong to us

Ik heb zojuist een bizar gesprek gehad met een makelaar:

Bel ik gelegen?

euhm, ja als het ff snel kan

Weet je al wat meer?

Ja ik heb het rapportje gelezen.. weinig schokkends.. wel veel kosten maar daar komen we wel overheen
Dus ik mag je feliciteren dat je een huis hebt gekocht voor $bedrag

euhm.. ja denk ik .. ofzo..

Nou dan lang verhaal

euhm ik ben aan het werk.. kan dat ff na het weekeinde

Is goed dan ga ik nu de verkoper vertellen dat ze hun huis verkocht hebben.

Nou gefeliciteerd..

ja.. denk ik..

Ik stond wat verbouwereerd in de ruimte, ik had verteld aan deklant dat de makelaar kon bellen.. Dus ik verklaarde het gesprek met. Ik geloof dat ik net een huis heb gekocht..

zondagochtendstress

Ik dacht dat zondagochtendstress voorbehouden was aan moeders met minstends twee kinderen met kruintjes in hun haar, chronische tandpastvlekken in hum kleren en aangeboren zondag-resistentie.. Maar nee! Het gaat ook op voor jonggetrouwde middelmatige bassisten die toevallig moeten spelen en zich, geheel volgens afspraak om 8:30 melden in de kerk om op te bouwen en te oefenen. Deze morgen stond de eerder gejatte beamerpc met beamer al klaar. diverse stoelen.. Maar geen geluid. Het beamerscherm, de piano, de basversterker, de geluidsset stonden in de (smerige) school waar onze kerk placht de zondagochtend eredienst te vieren achter slot en grendel. En de sleutel pastte niet.. Die sleutel was er niet, of pastte niet, of pastte wel maar was een slechte kopie.. naja.. in ieder geval waren we het zat dat de beamer pc al meerdere keren was gejat dus hadden we aangevraagd of we de dure geluidsapparatuur niet beschermd door een slot waar alleen wij een sleutel van hadden konden opbergen. Dat kon dan wel, dus men schaftte voor ons een nieuwe cilinder aan en gaf ons 1 sleutel.. die niet past!

Gelukkig hebben we wat artiesterige muzikanten (een u2 coverband artiest en een cabaretier) die met wat heen en weer gescheur toch met 1 microfoontje, een versterker en een basversterker toch een dienst wisten te versterken. Handig.

De voorganger haalde Matt Redman aan die op een keer de band en de geluidsapparatuur de kerk uitstuurde en met een gitaartje dit nummer speelde
When the music fades
And all is stripped away
And I simply come
Longing just to bring
Something that's of worth
That will bless your heart

I'll bring You more than a song
For a song in itself
Is not what You have required
You search much deeper within
Through the ways things appear
You're looking into my heart

I'm coming back to the heart of worship
And it's all about You
All about You, Jesus
I'm sorry Lord for the thing I've made it
When it's all about You
It's all about You Jesus

King of endless worth
No one could express
How much You deserve
Though I'm weak and poor
All I have is Yours
Every single breath

I'll bring You more than just a song
For a song in itself
Is not what You have required
You search much deeper within
Through the way things appear
You're looking into my heart

I'm coming back to the heart of worship
And it's all about You
All about You, Jesus
I'm sorry Lord for the thing I've made it
When it's all about You
It's all about You Jesus

Its all about you
Jesus


Het voelde vanmorgen ook zo.. geen toeters, geen bellen, gewoon mensen die van God houden en hem eer willen brengen met hun lied. It's All about YOU! Dank u Heer voor deze les.

Het is makkelijker om Homo te zijn dan om christen te zijn

Een baude uitspraak, het is, in Nederland makkelijker, om homosexueel te zijn dan christen. En toch is het zo.




Een aantal nieuwsfeiten van de afgelopen periode tonen dat aan.
Wanneer je een homo of alle homo's beledigt, of wanneer ze zich beledigt voelen moet je als napoleon op je knietjes naar rome, op je knietjes naar het COC. Emile Ratelband (ADHD in een pak) heeft in een interview aangegeven dat homo's afwijken van de meerderheid en daarmee van de standaard. Albert Verlinde vertaalde dat met "homosexualteit is een ziekte" en Emile moest goede pers gaan regelen en bij het COC een verdrag tekenen.

Als je verklaart homosexueel te zijn of er over te twijfelen staan er mensen klaar om je over de streep te trekken en je te steunen. Iedereen accepteerd dat je ervan overtuigd bent dat voor jou homosexualteit de norm is.


Ik was van plan om de vergelijking tussen homo's en christenen door te trekken naar kankerpatienten maar dat ging me een brug te ver. Toch is het " not done " om het woord kanker als krachtterm te gebruiken op televisie en zijn de gvd's en Jezussen niet van de lucht. Een prachtige oproep bij Paul de Leeuw van een meisje die vroeg om na te denken voordat je het woord kanker gebruikt want het doet zeer.

Mij doet het ook zeer wanneer mijn geloof wordt beledigt, de naam mijn Heiland als schuttingtaal gebruikt wordt. Het verschil is. ik heb gekozen voor mijn geloof. Het meisje bij Paul de Leeuw heeft niet de keuze om van haar kanker af te komen.

Wanneer je een christen (of welke gelovige dan ook) of alle gelovigen of God beledigt dan ben je de getapte jongen. Wanneer je tot de 16 procent behoort die atheist is dan blijk je het monopoly op de waarheid te hebben. Aldus het boek van Kluun. Twijfelen aan je geloof, het opnieuw uitvinden of het in de vuilnisbak gooien is HOT. Boele Ytsma, Klaas Hendrikse, Andries Knevel en anderen bewijzen dat. Vandaag was er in de kamer overleg over het afschaffen van artikel 147. Het "je mag God niet voor een ezel uitmaken" wetje. Deze wet is nog nooit gebruikt om tot een veroordeling te komen en daarom moet het maar weg.

Het meest roemruchtte process was rond Reeve die God een ezeltje noemde. Dit mocht van de rechter omdat dat zijn religieuze overtuiging was. In retrospectief weten we dat dat niet het geval was en Reeve tegen het geloof aan wilde trappen en toch was er geen veroordeling. We hebben sindsdien veel beledigingen van God en Jezus gezien en mee moeten maken die wel aangekaart zijn maar afgedaan. De belangrijkste was nog madonna aan het kruis. De sgp jongeren die daar tegen in opstand kwamen kregen bij de publieke opinie en bij de rechter geen gehoor.

Ik vraag me af wat er gebeurt wanneer iemand op tv een ander uitmaakt voor "kankerhomo" Ik denk dat dat grievend genoeg gevonden wordt voor kankerpatienten, homosexuelen en de ontvanger van de belediging om tot een zaak en een veroordeling te komen.

Enkele weken geleden was Ton Elias van plan om de koopzondag verplicht te stellen. Er waren geen argumenten voor het verplicht stellen van de koopzondag behalve dan "waarom zouden we die traditie nog in ere houden?". Er werd voorbij gegaan aan de kleine ondernemer, zolang we de christenen maar die dag kunnen ontnemen.

Wanneer je zegt te geloven of twijfelt, of gelooft dat er iets is wordt je weggehoond, krijg je te horen wat er allemaal mis is gegaan in het verleden met gelovigen. Er staan mensen in de rij te vertellen dat je je geloof niet moet accepteren als de norm.

Christenbashen, moslimbashen of welke religie bashen is populairder dan ooit. Wellicht komt het omdat er meer religeus extremisme is dan 30 jaar geleden.

Het is de maand van de spiritualiteit, maar ik ben bang dat er meer aandacht gaat zijn voor alle randverschijnselen dan positieve aandacht voor (georganiseerde) traditionele religie.
in zijn boek geschreven voor die gelegenhie haalt Kluun prachtig aan dat de atheistische minderheid claimt het monopoly te hebben op de waarheid.
Ik was ervan overtuigd dat we in een postmoderistische samenleving vertoefde. Daar waar iedereen zijn waarheid had. Iedereen zijn of haar eigen referentiekader en eigen normen en waarden waar een ander geen waardeoordeel over kon vellen omdat het jouw waarden zijn. Blijkbaar zijn we terug in de modernistische tijd. In het modernisme bestaat er maar 1 waarheid. Universeel voor iedereen. De atheisten claimen nu deze waarheid en ondanks het postmodernisme lijken we terug bij af. het NeoModernisme.
Dit neomodernisme heeft het multidogmatisme verdrongen. Het multidogmatisme die de mogelijkheid liet om er gemeenschappelijk voor te kiezen een bepaalde waarheid maar ook te accepteren dat er ook anderen zijn die een andere waarheid hebben.

Op websites zoals geenstijl maar ook in andere media (bijvoorbeeld Pauw en Witteman) wordt de bijbel afgedaan als sprookjesboek, God als verzinsel, Jezus Christus als historisch figuur en alle gelovigen als domkoppen en alle religeuse overtuiging als achterhaald en bekrompen. Als Christen moet je constant verantwoorden voor wat je gelooft in verhouding tot wat een ieder ander gelooft.



Toch doe ik mee aan hetgene waar ik een hekel aan heb. ik maak grappen over mijn geloof, het geloof van mijn moslimcollega. Ik heb het gevoel dat ik daar het recht toe heb omdat ik, ook al ben ik het niet eens met zijn religeuze overtuiging, in het zelfde schuitje zit. We zijn onderdeel van de minderheid in de meerderheid. Diegene die in "iets" geloven. Diegene die "iets" een naam geven en een belangrijk onderdeel van ons leven laten zijn. Het is geen pretje om tot die minderheid te horen, maar ik kies ervoor om ervoor te gaan en mij niet te laten koeieneren door de valsewaarheidsmonopolisten.

Ik kom uit de kast. Ik ben christen! Ik kies ervoor de underdog te zijn. Ik kies ervoor om de zondag te eren (of dat te proberen), beledigd te zijn als mijn God beledigd wordt dat is mijn norm!

de storm (in een glas water)

Vandaag sinds tijden weer eens wezen geocachen. Dus togen wij met onze ziek (verkouden) lijven naar Ede om de Ginkelse heide onveilig te maken. Na een cache van een paar uur en een pannenkoek besloten we een filmpje te pakken. Het werd "De Storm". Deze film moet een beeld geven van de waternoodramp van 1953 en faalt daar jammerlijk in. Het begon veelbelovend met de avond van de storm en we zien een gezin, een feest en diverse mensen die zich klaar maken voor de storm.

Het blijft beperkt tot het verhaal van Julie die haar moeder en zus in het wassende water ziet verdwijnen en haar vader kwijtraakt en met haar onechte zoon achterblijft. Barry Atsma (Goed zo Jos) komt de dag redden en alleen het verhaal van Julie moet de kijker meenemen in de verschrikking van de watersnoodramp.

Het dramatische verhaal van Julia (ik zal het weinige kijkersplezier niet verder vergallen door de plot te verklappen) is ongeloofwaardig, en vooral de ontknoping vergezocht. De watersnoodramp wordt wat op de achtergrond gezet en is een flauw decortje voor het verhaal. Sommige beelden, zoals de drijvende doden, het verdwijnen van de moeder en zus van Julia zijn schrijnend maar het is geen accuraat beeld van de watersnoodramp..

Jakkes, gelukkig had ik al een leuke dag gehad en konden we lekker kroelen in de bioscoop.. Elke keer dat ik Barry Atsma iets goed zag doen riepen we "Goed zo Jos" naar het zinnetje uit de korte film "ooit" die WEL het kijken waard is.

Morgen, als ik niet ziek ben naar "inglorious Basterds" dat belooft al beter te zijn

Er is geen zondag meer..

Gisteren bij EnauWPitteman was Ton Elias te gast. Deze heeft een spoeddebat aangevraagd over de grootste halszaak van dit moment. Het allerbelangrijkste wat we nu kunnen bespreken moest met een spoeddebat worden aangevraagd. U zult denken dat het gaat over de verdubbeling van de snelheid van het smelten van de poolkappen, Of wellicht de gigantische groeivan de staatsschuld, misschien de staat van het onderwijs, of een bezuiniging op essentiele zaken.. Neen, Niets van dat alles. Ton Elias wil de Koopzondag verplicht stellen. Nou ja, niet met zoveel woorden natuurlijk maar het komt er bijna op neer.

Om tegenwicht te bieden tegen deze ruwe verstoring van de zondagsrust was natuurlijk de kamerdino Bas van der Vlies uitgenodigd. Dit geweten van de kamer, nestor van veel jonge politici, de man zonder electorale maar wel politieke invloed moest de zondag komen verdedigen. En hij deed dat met verve. Jeroen en Paul waren ook op zijn hand en lieten het christenbashen een keer achterwege. Ton Elias bracht alleen in verweer dat de levensovertuiging van Van der Vlies hopeloos achterhaald was. Daarom moest de zondag maar op de rooster. Zijn argument was "slechts 7 procent van de nederlandsche bevolking geeft aan dat men levensbeschouwelijk bezwaren heeft tegen koopzondagen, dus 93 procent is voor" Dat is niet helemaal waar meneer Elias. Er zijn meer mensen met bezwaren. De mensen die een kleine onderneming hebben en het zich niet kunnen veroorloven om op zondag open te gaan. Die geen personeel uit een la kunnen trekken om de zondagopening mogelijk te maken. Die ondernemers die van 07;00 to 19:00 in de zaak bezig zijn en op zondag eindelijk rust hebben met een wijntje en de administratie. Als die OOK nog een sop zondag open moet, wanneer moeten zij dan uitrusten?

Elias roept dat men dan maar op maandag dicht moet. want iedereen is toch vrij om te doen en laten wat hij wil.

De grootste anarchist weet nog dat echte vrijheid de vrijheid van anderen niet inperkt. Daar mag meneer de liberaal over na denken. De vrijheid van het genieten van rust.





Paul de Leeuw zong al eens:
Er is geen zondag meer, er is klandizie en parkeerbeheer
Er is getoeter en getetter tussen Hulst en Hoogezand
Er is geen zondag meer, geen zon meer in dit land
Er is geen zondag meer, geen zondag meer en alles wat ik zie
Dat is de vierentwintig uurs economie

lachen om christenen

Gisteren bij enauwWPittenman Was Jan van den Bosch, de eerste kandidaad voor het nieuwe programma van Arie Boomsma waarin christelijke HoLEBi's zich OUT'en, in discussie met ene Goldschmedding. De voorganger die om mysterieuse wijze ineens aan de schandpaal wordt genageld omdat hij aanzet tot geweld tegen zielige kindertjes.

Nu heeft de man vrij ongenuanceerd zijn mening vertolkt en heeft de redactie van PenW creatief zitten knipplakken met Audacity om alle nuance en context te verwijderen en alle shokerende uitspraken achter elkaar te plakken. Vooral "Je moet slaan tot ze hard huilen, en doorgaan tot ze zachtjes huilen" schoot zelfs bij mij in het verkeerde keelgat.

De KristallenKatedraalChristen JvdB preekte een geloof van enkel liefde en zachtheid (en kletste zichzelf op zijn handje, ik bedoel, dat is vragen om gehoon) en kon zich niet voorstellen dat God, die liefde is, zou straffen. Ik denk dat de bijbel van JvdB erg makkelijk mee te nemen is ;-)

Kortom het was weer een avondje lachen om christenen. Zet ze maar als kemphanen in een hok en er hoeft geen sturing meer bij, ze maken elkaar wel af. Jammer.

De veelkleurigheid van de Christelijke gemeenschap in Nederland zorgt ervoor dat er grote meningsverschillen zijn tussen diverse gelovigen. Wanneer je dat polariseert en uit gaat vergroten (terwijl er meer te melden was die dag) is dat makkelijk scorene. BibleBashen verkoopt..

Bah!

twitterrommel

Ik dacht slim te zijn. Om alle tohoewabohoetweets te retweeten via een slimme truc

Zoek op tohoe wabohoe OF tohoewabohoe en maak daar een atom rss feed van te maken en die in te lezen met twitterfeed.

het is op zich eenvoudig
http://search.twitter.com/search.atom?q=tohoe%2Bwabohoe+OR+tohoewabohoe

alleen dat ding komt dus ook ZICHZELF tegen. en je kunt niet Booleans gebruiken.. Dus daar moet ik wat op verzinnen.. Uit dat ding dus..

Jammer.. Iemand slimmer dan ik met een suggestie?

Arie Boomsma en de EO

Arie is een toffe vent, eerlijk en oprecht en er valt geen onvertogen woord. Top Arie..

Nu nog reageren op die open brief ;-)

hypocriet

Ja hoor het is weer zover, ik ben in aanraking gekomen met de politie.. Ik reed nietvermoedend de a28 af de zuilense ring op, achter een mevrouw in dito auto (!) rijdt er iemand bijan achterop met de motorfiets omdattie te hard reed en ik niet. Vervolgens koos ik de linkerbaan voor rechtsaf en met het licht op groen trok ik op . Het voertuig voor mij schoot niet op en er was ruimte rechts dus ik pak die baan onder het motto "plaats op de weg is meest rechts" en rij door. De motorfiets (met irritante voorlampen waarvan er maar 1 werkte waardoor ik niets in mijn spiegels zag) volgde mij. Bij het volgende verkeerslicht tikte de bestuurder van de motorfiets (hierna te noemen Snor-Fiets en een besnord heerscha[ gebaart dat ik mijn raam open moet doen. Omdat ik al een keer in het verkeer in elkaar geslagen ben weiger ik dat. Het heerschap laat een onoverzichtelijk pasje zien met in het blauw geschreven "politie" erop.

Ik twijfel. Is dit heerschap een politieagent buiten dienst (geen uniform, geen politiemotor geen herkenbaar indentificatiemiddel. Is hij dan bevoegd om mij te dwingen iets te doen wat ik niet wil. Het kan natuurlijk ook iemand zijn die op de postkamer werkt in een politiekantoor en daarom een pasje heeft met daarop "Politie" Het kan ook een gast van een arrestant zijn die in de politiecel mag kijken hoe het met broer of zus gaat en een bezoekerspasje mee naar buiten heeft gesmokkeld.
Ik twijfel nog verder.. Mag dit zomaar? ben je ook agent als je geen dienst hebt? Mag jhe zomaar mensen aanhouden? Of MOET dat?

Mijn gedachten gingen terug naar eerder die dag. in de OEK (Op Eigen Kracht, periodiek van de Fietsersbond afdeling Amsterdam) las ik een soortgelijk verhaal. Twee agenten dit keer op een brom fiets waren in het vondelpark undercover marrokaantje aan het spelen (spelen met de gashendel van je brommer) Toen de schrijver hen confronteerde met het verbod op motorvoertuigen werd gezegd dat ze bezig waren met het uitoefenen van hun beroep. Tja, dan MAG je de verkeersregels overtreden.. Maar volgens mij mag dat alleen met het voeren van "signalen" (sirene en zwaailicht) De schrijver bleek klachtencoordinator te zijn bij Politie Amsterdam en heeft de heren later op het matje geroepen. het verhaal werd formeler, beleefder en ook in het voordeel van de agent..



De Snor-Fietser klopt weer.


Nou, ik waag de gok.


Of wij wisten hoe hard wij reden en of wij even wilde vertellen waarom wij rechts inhaalden en of wij wisten dat de maximale toegestane snelheid hier 70 Km per uur was..
Snel stelde ik een wacht voor mijn mond. Ik antwoordde dat ik het mij niet kon herinneren en schokschouderde een beetje. Motoragent zwartjes stelde vast dat het groen was en riep nog " Ik geef je hierbij een waarschuwing voor rechts inhalen". Hij trok op en reed te hard rijdend en rechts inhalend weg.

Hij reed zo hard dat zelfs net boven de toegestane snelheid volgens mijn GPS (dus 10% haarder dan wat mijn teller zegt) de afstand groter en groter werd.

Anders gezegd hij liet ons in verbazing achter. Ik was gewaarschuwd voor rechts inhalen. Weer was ik verward (of we) Moest ik uitkijken voor rechtsinhalers zoals hij.. Was ik officieel gewaarschuwd en stond zijn mond (via de snor op zijn bovenlip) direct verbonden met de waarschuwingsdatabase? Ging hij extra hard naar huis omdat hij thuis mijn kenteken ging noteren en reed hij daarom te hard?


Ik sluit me aan bij GeenStijl


Oh Ja.. bovenstaande is natuurlijk niet echt gebeurd.

Er loopt GEEN man over het water

Het is eigenlijk al geen nieuws meer maar de EO achterban heeft een leuk idee om zeep geholpen en Arie Boomsma is voor de tweede keer teruggefloten.

Het verhaal ging zo:

Arie Boomsma had een zomerformatje (een soort "DZDD, On Air" achtig idee, jeweetwel, werkt het niet? laat maar doodbloeden) bedacht met als titel " Er loopt een man over het water " Een hedendaagse -seculiere- cabaretier zou naar aanleiding van het bijbelboek Marcus een voorstelling schrijven over Jezus. Claudia de Breij was gevraagd maar kon niet en na wat rondjes bellen zijn de uitgekomen bij Guido Weijers (wie? Die schele van SBS! Oh.. die..) Omdat het komkommertijd is kun je als bekende nederlander, christen, homo, onderzoeker, politicus niets doen of er is grote persaandacht EN relatief grote respons van het pleps. En het EO pleps heeft geroepen " Dat mag heel niet, grapjes maken over Den Heeren Jezusch " en het programma is voordat Guido voorbij de eerste 30 pagina's was (hij leest alles twee keer) al gecancelled.

Geloven is een serieuze zaak, het Christelijk geloof zelfs bloedserieus. Grappen maken over God, Jezus, de Bijbel, gelovigen en de kerk mag blijkbaar niet. Jammer. Zullen we Fons Jansen opgraven en posthuum stenigen?

Ik hoop dat we het bij het verkeerde eind hebben Maandag spelen we met TohoeWabohoe op Christelijke Camping de Betheld. (er zijn nog kaartjes a 10,- ) Ik hoop dat we dinsdag nog leven.

aankondiging op Goedgelovig

EO bericht n.a.v. cancelen

En ineens ben je 30

Vanavond was Big op tv. De schattige film met Tom Hanks die op een ochtend wakker wordt en ineens 30 is. Ineens ben je van nog net niet echte puber van 13, die voetbalkaartjes heeft, die meisjes net ziet staan maar de meisjes hebben door dat je liever speelt met je vrienden dan knuffelt met meisjes. En dan ineens ben je 30. De omgekeerde Peter Pan. Je mag alles, en iedereen waardeert je jeugdigheid maar toch blijf je een jongetje van 13. Het gat in de markt voor speelgoedmarketeers...

Ineens herkende ik mezelf in Hanks, zij het dat ik iets minder knap ben. Ik werd op een ochtend wakker en was ineens volwassen. Ik begrijp nog steeds niets van de dynamiek van de professionele wereld, ik begrijp nog niets an dynamiek tussen man en vrouw en verlang er naar om lekker thuis te wonen en naar school te gaan en na school te spelen. Gewoon met de lego of een spel op de computer, buiten oorlogje.. een zomer die eeuwig duurt.

Is het het verlangen om weer bij mama thuis te komen en 10 keer langs haar te rennen en de elfde keer huilend tegen haar aan te kruipen? Of is het het flierefluiten van op school zitten. Of is het het ontsnappen aan verantwoordelijkheid?

Ik speelde met kinderen afgelopen weekeinde op een bruiloft in frankrijk. Ontwapenend hoe een kind het kind in mij herkent. we kletsten, ik maakte domme fouten legde veel moeilijke woorden uit en kletste , knuffelde en danste met een leeftijdsgenootje van 8.

Als ik terugdenk aan de bruiloft weet ik dat ik me vermaakt heb. ik weet ook dat ik hoop dat zij dit vasthoudt en niet op een ochtend wakker wordt en dat haar kat niet meer met haar wil praten.


Wie vertelt me van het leven
Grote broer die weet het best
Als ik groot ben wil ik even
Groot en sterk zijn als de rest
De poes vindt van niet
Hij zegt, ik kan hem niet verstaan
Als ik groot ben is dat van de baan
Want grote mensen praten niet met poezen
En nu ben ik groot
En belangrijk en student
Grote broer, je bent nu dood
Ik heb je nooit als vriend gekend
Je bent een zware man
Je bent een grote, vreemde vader
Een meneer die het weten kan
Maar voor mij ben je alleen maar een verrader
Vlinders zongen in de bomen
Vogels zaten op mijn hand
Kleine man, je bent aan 't dromen
Kom, gebruik nu je verstand
En dat heb ik nu gedaan
Eerst was verstand een heel nieuw spel
De poes kon ik niet meer verstaan
De school werd na een week een hel
Het paradijs is niet voor grote jongens
Tot dusver heel normaal
Iedereen wordt eenmaal groot
Het overkomt ons allemaal
En ieder sterft zijn kinderdood
Je wordt een grote vent
Je wordt een trage lange jongen
Die Tacitus en Wolkers kent
En al zijn dromen netjes heeft verdrongen
Vlinders moeten rupsen worden
Vogels kruipen in hun ei
Vliegen hoort niet in de orde
Van de mensenmaatschappij
Toch is er soms een weg
Toch is er iets dat overleeft
En soms, dan kan je even weg
Omdat wie wil wel vleugels heeft
Als is het dan alleen maar om te dromen
Alleen maar om te dromen


Boudewijn de Groot Voor de overlevenden Lennart Nijgh

waarom moet het zo moeilijk

Ik ben nu al de hele dag bezig met twee pc's. Een laptop en een desktop alletwee pre-installed met Viesbah. De laptop is nu al 9 keer opnieuw gestart. Bij elke update (huh hij is toch nieuw) en elk stukje software wil dat kreng rebooten. En soms geeft 'ie me niet eens de keuze! AARGH.

En als ik nu alle voorgeinstalleerde meuk in 1 keer wil wegflikkeren dan kan dat niet eens. Bij een willekeurige linux distro kan ik ervoor kiezen om, zonder reboot, zelfs niet aan het eind, alle software die ik niet wil in 1 keer te selecteren voor verwijdering. vijf minuten later is de troep weg! HOP alsof het niets is.. Waarom kan windows dat dan niet?

hangen bij de Dirk

"Was ik maar 12" verzuchtte ik onlangs. En met overtuiging. Het lijkt me heerlijk om weer gewoon 12 te zijn, Je bent de oudste van de school, je hebt een grotemensenfiets en de wereld ligt aan je voeten. Je weet alles wat je moet weten, denk je, en de zomer duurt een eeuwigheid. Acht weken vakantie totdat je weer van voor af aan moet beginnen en weer de jongste van de school bent, opnieuw moet beginnen, je moet realiseren dat je niets weet van wat er in de wereld te koop is.
Nee, ik wil wel 12 zijn maar dan moet de zomer voor eeuwig duren. Ik ben stik jaloers op die kinderen. Als ik naar huis rij en moet remmen voor onoplettende kinderen die met natte haren terugkomen van het aangelegde strandje om de hoek en naar huis rijden om achter een bord eten te gaan zitten. De kleren worden gewassen, de rekeningen betaald.. Het enige wat ze moeten is opgroeien.

Het is wel grappig om, als je de kans krijgt, gesprekken te horen van die kinderen. Ik ving een flard op van een gesprek van schaamteloze meisjes die mij voorbij reden. Naja schaamteloos. ze bloosden wel toen ze zich realiseerden dat, toen ik de hoek om kwam ik kon horen dat ze het over sex hadden.. nou ja, sex, zoenen en knuffelen hoop ik.. Maar ze kwetterden onverschrokken door. Ik liep door, naar de snackbar. Daar, onder de Dirk in het dorp hingen nog meer kinderen. Die luid schreeuwend leeftijdsgenootjes begroetten die langsfietsten op weg naar iets in een school, een afscheid, een kinderdisco.. geen idee.

De telefoon ging, Een van de hangers haalde uit haar broekzak een ladyphone en danste in het rond zingende "ik wor lekker gebeheld". Alsof haar popularitiet afhing van de hoeveelheid inkomende gesprekken. ("ga maar op een helpdesk werken" beet ik haar ingedachten toe, "dan piep je wel anders". Ze nam luid schreeuwend de telefoon op. "NeeHee ik ben bij de Diruk" blafet ze haar moeder toe, zich niet bewust dat alexander Graham Bell uitgevonden had dat je niet hoefde te schreeuwen door de telefoon. Na opgehangen te hebben stuiterde ze wat rond en riep lelijke dingen over dat "domme kutwijf" wat me nou niet echt een mooie benaming voor moeder voorkwam.

Ze bleven even hangen bij de Dirk, ik keek verder. Binnen zaten twee jongens van dezelfde leeftijd die zaten te praten over het eten van de andere snackarette in het gebouw. Ze keken op naar de gastheer, de vader van een van de twee die het verhaal bekrachtigde met getuigeverklaringen over gigantische kotspartijen.

Twee meisjes die net op luidruchtige wijze waren begroet door het groepje hangers zaten fluisterend, net als ik, te wachten op wat komen ging: vet eten!

Het viel me op dat de reguliere Dirk hangers er niet waren. De scooterkentteraars die engig boos kijkend net voor je neus spugen als je langsloopt. Die niet aan de kant gaan want dat is stoer. De stoere jongens waren er niet. Zouden ze verjaagd zijn door het gekwetter? Toen mijn cholestorol in een zakje was gedaan keerde ik huiswaarts en vroeg mij af wat er nou leuk was aan hangen bij de Dirk.

Ik dacht terug aan mijn groep 8 zomer. We trokken met onze fietsen van plek naar plek. Speeltuintje zus, strandje zo (al was het strandje na 6en geclaimed door onze variant op de enge jongens). Als je de club kwijt was kon je een kort rondje door het dorp doen om ze te vinden. Een rij nieuwe fietsen en ene kluwe kinderen die door de groeispurten in net te grote, net te kleinde of gloednieuwe kleren rondliepen. We hingen. we spraken over wie waar naar school ging, wie wat ging worden. En we droomden van een zomer die nooit op zou houden.

De Jeugd is anders dan vroeger. Wij hadden geen mobieltjes, en zakgeld was na 1 bezoek aan een snoepwinkel op. Deze kinderen zijn vermogend. hebben ieder een computer, "Wat? geen laptop? maar iedereen in mijn klas heeft een laptop!", een mobiel en geld te over. Toch missen ze het vermogen om zich te organiseren en hangen maar bij de dirk omdat iedereen daar wel een keer langskomt. De centrale plek in het dorp.

Ik zag de enge jongens opdoemen. Blijkbaar had iemand de combinatie nylondraad en bamboe geintroduceert want zo stil had ik die gasten nog nooit gezien zittend op een bankje aan het water. Een voorschot nemend op hun bejaardheid. "Niet zo snel jongens" dacht ik nog. voor je het weet schrijf je een melancholisch blogje over hoe je zo graag weer jong wilde zijn.. Eeuwig 12.. en dan maar hangen bij de Dirk

even testen

hoeveel mensen komen er op mijn blog ;-)

enneh, klik even op mijn naam op de tweeterwall

zelfs mijn geloof kan open source

In reactie op Johan ter Beeks blog

Als Linux Engineer en als Christen staat een OpenSource kerk mij wel aan. Ik ben alleen bang voor een aantal gevolgen daarvan die we ook in de software tegenkomen..

-> Forks
Wanneer iemand het niet eens is met het ingeslagen pad wordt de broncode meegenomen, in korte tijd aangepast aan de nieuwe route en soms zwaar verminkt. Compatibiliteit wordt niet gewaarborgd. Voorbeeld hiervan is Mambo / Joomla.. Voorbeelden in de kerkgeschiedenis hoef ik in Nederland niet aan te wijzen denk ik.

<- oplossing: RFC. Een rfc is een document waar in een standaard wordt uitgelegd. hierin staat vast wat een bepaalde standaard, protocol of iets dergelijks doet, kan en waar producten die ermee moeten communiceren aan moeten voldoen. Die rfc is er voor Christenen ook. De Schrift.. Helaas is die, net als RFC's multi interpretable.

stervende projecten
-> in de open source wereld zie je soms producten die fantastisch zijn en goed werken op een paar bugjes na. toch staakt ineens de ontwikkeling. Bugs worden niet meer gefixxed omdat er niets terugkomt van "upstream". Wanneer niemand het project overneemt, forked of wel doorontwikkeld maar niet meer deelt zal het product sterven.

<- Voor Emerging Churches is het minder erg als een initiatief sterft. Toch lijkt het me goed als bepaalde projecten "bewaakt" worden. Dat er centraal ergens iets bijgehouden wordt, "waar moet ik heen als mijn kerkbeleving ophoudt". Een emerging synode? Of misschien gewoon een wiki ;-)

Community struggle
Heel veel opensource projecten staan en vallen met communities. De userbase, de ontwikkelaars, de testers.. vaak lopen deze communities door elkaar. Open Source wordt vaak ontwikkeld door hoger opgeleide, technisch geschoolde mensen die voor zichzelf ontwikkelen en het delen. De cummunity kan wel zaken voorstellen en het achteraf testen. bugs aandragen en die volgen maar ze kunnen niet dwingend de richting van het project sturen. Soms leidt dit tot strijd tussen /binnen de communities. Soms worden projectleiders "weggestuurd" en is er een heuse strijd. Een mooi voorbeeld is Gentoo. Dat heeft een hele tijd volledig op zijn gat gelegen door strijd in de hogeren gelederen. Dit heeft veel gebruikers gekost.
Wanneer de artistiekerige blanke aanstellers met hun ec-beleving een ruk naar links of rechts maken en de mensen die meebeleven daar geen invloed op kunnen hebben kan dat leiden tot teleurstelling.

<- De vloek is ook het medicijn. Doordat de vrijgevochten 30 plussers zich het kaas niet van het brood laten eten, artistiekerig genoeg zijn zal het zo'n vaart niet lopen. Toch moet men waakzaam zijn. Ben je "gastheer" of alleen al "beelddrager" dan heb je een verantwoordelijkheid. Weid mijn schapen!

Free as in beer?
-> Een gevleugelde uitspraak bij OSS. Free as in speech, free as in beer. Het kan alleen niet uit. Soms moet er gepoldermodeld worden, en worden zieltjes verkocht aan de duivel (Redhat en SuSe hebben deals met Microsoft.. Nou erger kan niet) Soms worden projecten een kant op gestuurd door investeerders die tijd "kopen" van ontwikkelaars. Projecten als OpenOffice.org worden gekocht en verkocht.. Sommige producten zo vaak dat het bijna onmogelijk is om de codebase te blijven begrijpen en doorontwikkelen. Een mooi voorbeeld is HPOpenMail. HP Open Mail was een Exchange vervanger die compatible is met Outlook. Door dreigementen van Microsoft liet HP het product vallen. Samsung kocht het. Samsung Connect was geboren. Doordat Samsung graag microsoft producten op hun embedded devices wilde moesten ook zij, onder druk van microsoft, het weer doorverkopen. Xandros (die het OS op de EEEpc ontwikkelde) heeft het gekocht en het heet nu Scalix. Het product is nu redelijk stabiel maar ontwikkelingen gaan moeizaam. de codebase is blijkbaar omvangrijk en lastig te doorgronden en bugs en feature requests gaan maar langzaam vooruit. de community is te vaak heen en weer geslingerd en de ontwikkelaars van HP en Samsung mogen er niet meer hun licht over laten schijnen.
De NBG heeft labyrynt gekocht en laten vertalen en uitvoeren door YfC. Er zit "bijna" een licentie op. Wat gebeurt er als iemand iets soortgelijks wil. Wat gebeurt er als mensen het labyrint willen lopen maar nbg, yfc of welke partij dan ook steekt er een stokje voor.. kan het niet meer leveren of niemand weet meer wat het idee er achter was en het geheim ervan was...
<- Emerging church zal hier minder vatbaar voor zijn maar als een vorm van geloofsbeleving, nieuwe monastie en dergelijke geld of veel tijd kosten zullen er belangen gaan spelen die zuivere geloofsbeleving in de weg staan.
Mooie initiatieven kunnen daardoor stukvallen.

.. en het bleef nog lang onrustig in mijn hoofd..

afscheid nemen is een stukje sterven

Als huis troubadours van Flevo hebben wij, Jelle Riet en ik, een liedje mogen verzinnen voor de vertrekkende medewerkers. Omdat het één van de favoriete nummers van Peter is hebben we dat gedaan op de wijs van :

The Boss.. The River

De tekst hieronder..

Maar wij moeten verder, met dit festival
oh we moeten verder in elk geval

(carolien)
Een klein maar dapper agentje storte zich op P. R.
En zonder veel ervaring, schopte ze het toch ver
maar het gekwebbel op kantoor dat werd haar snel teveel
dan belde ze in de file, in alle rust zich scheel

En op het flevofestival, kreeg ze een portofoon
ze blokkeerde bijna elk kanaal, dat is toch niet gewoon
Haar man moest haar soms remmen, dat is ontzettend knap
want carolien die rent maar door ondanks haarzwangerschap

refr.

(Liesbeth)
Dat lieve blonde meisje, van het programma team
zet in haar eentje een thema op, voor minstends een jaar of tien
en ging toen pas ontspannen met zwangerschaps verlet
vervanging was niet nodig, alles was al klaar gezet

haar grootste geheim dat ken ik, maar vertel het u nu pas
marks koosnaam stiekem zwelgje is en dat haar wachtwoord was
een vos verliest haar haren, maar streken verliest ze niet
dat ze ons heeft verlaten dat doet ons veel verdriet

refr

(willeke)
ze liep rond als stagiaire, en deed dat best wel tof
ze moest iemand vervangen met zwangerschaps verlof
maar was zelf in verwachitng vertelde ze gelijk
kinderen krijgen bij flevo is besmettelijk

refr

(peter)
Hij komt uit hoge noorden, waar woorden zeldzaam zijn
Hij storte zich passie op ons geliefd muziek festijn
En kende alle namen, na een vergadering of twee
en met elke grap en grol van ons lachte hij vrolijk mee

Een man die wist te boeien, en inspireren kon
maar van te voren half niet wist waar hij aan begon
het plezier maar ook de moeite sprak van zijn gezicht
zijn boek, zijn flesje beerenburg, gaat nu voor altijd dicht

refr

wilfred en clarinda, mogen niet in dit lied
maar ondanks al het zwijgen, vergeten doen we ze niet
de muziek en al het geregel, waren altijd dik OK
dus stiekum aan het einde nemen we ze even mee

Leef om te schrijven en schrijf om te leven.

Soms wil ik wel wat minder, wat minder drukte om me heen. Gewoon met een gitaar, een biertje en een laptopje met UMTS in een stacaravan in de polder gaan zitten en daar dan lekker schrijven. Een docu over Maarten van Rozendaal heeft me geinspireerd. Misschien moet die TV maar eens weg .. of alleen tijdens de zomer in dat hokje gaan zitten en schrijven, spelen en beminnen.

Ik merk dat het beter met mij gaat sinds ik weer meer schrijf, creatiever bezig ben. Ik merk ook dat mijn blogjes ook langer worden en vaker verschijnen wanneer het goed met me gaat, en dat het goed met me gaat als ik van me af kan schrijven.

Ik leef blijkbaar om te schrijven. Nu nog schrijven om van te leven.

Misschien moet ik, net als Nico Dijkshoorn gaan schrijven in alles wat gedrukt of digitaal verschijnt, een radiocolumn bij Giel en daarvoor produceren. Leven van mijn pen en van mijn gitaar lijkt me heerlijk.

De druk om te schrijven stimuleert, lezen, muziek luisteren (ik krijg Eels niet meer uit mijn hoofd) ook.. stomme tv en computer-kaartspelletjes verhinderen dat een beetje.. Het wordt tijd voor een resolutie. Ik moet maar eens tv gaan kijken wanneer ik iets geschreven heb en niet eerder. En alleen dat kijken wat ik echt wil zien (dus eerst de gids die we niet hebben erbij)

Ik denk dat L. helemaal gek van genot wordt als ik niet standaard s'vonds de tv aanzet als we in bed schuiven.. Of zou ze net zoveel last van dat gitaarspelen hebben als van de tv?

Vampier-klanten

Waarom zitten we als makke schapen te wachten in de wachtkamer. Het maakt iet uit welke medische instelling het is, in elke wachtkamer lijkt het wel het comdoleancebezoek van een dierbare overledene. Zwijgen is het devies, begripvol na elkaar knikken. Het enige dat ons er aan herinnert dat we in een wachtkamer zitten is, indien nodig, het "wie was er het laatst" moment. het moment dat we ons ineens moeten herinneren wie er ook al weer voor ons was.

Gisteren was ik bij de dokter en blijkbaar had deze goed geslapen en zat het tempo er goed in want ik hoefde maar een kwartier langer te wachten dan de planning aangaf. Een babbeltje in de wachtkamer zat er niet in. Blijkbaar vraag je niet "waar komt u voor?" aan degene voor je. Uit beleefdheid waarschijnlijk, de ander niet in verlegenheid brengend. Stel je voor dat je moet vertellen dat je een pussende piercing in je penis hebt. Of last van licht urine verlies. Of je kunt trots vertellen dat dat spotje over jou gaat.. Over het jeweetwel probleem van mannen. Waar je al die mailtjes voor krijgt.. Jeweetwel..
Of omdat mensen, net als ik, een beetje zenuwachtig zijn bij de dokter. Het is een soort automonteur. Althans voor mij. Ik heb ab-so-luut geen verstand van autotechniek. Dus als ik naar de garage moet en hij verteld mij dat de bobine stuk is dan moet ik eerder aan Gert en Samson denken dan aan mijn auto. Of mijn Homokineet.. Zijn dat niet de trappers van je skelter (die ga ik niet uitleggen).. Het verschil is dat je je lichaam niet kunt inruilen als er iets stuk is. Dat je niet voor imitatie of slooponderdelen kunt kiezen als er iets stuk is en je niet de merk-onderdelen wilt kopen (na ja sloop onderdelen zijn er wel.. je moet er alleen zo lang op wachten.

Als je eindelijk naar binnen mag kom je dus binnen in een wereld waar je, als je zelf niet een medisch beroep hebt, geen verstand van hebt. De dokter ziet een patient 10 minuten en heeft een uur of vier spreekuur per dag, vijf dagen per week.. Bijna honderd man (m/v) stiefelt door de praktijk. Allemaal moeten ze even kuchen, hun overhemd uit, worden gepord en geprikt en krijgen dezelfde 4 vragen waar dan een doodsvonnis op volgt. varierend van het standaard minder eten, meer bewegen stoppen met roken tot aan het " u gaat dood "

Bij mij was het gevolg (alweer) een aantal kruisjes op een kaart en bloed laten prikken. Weer een wachtkamer, weer een doodvonnis, maar nu met vertraging.

Deze wachtkamer was anders. Er was namelijk iets wat de gebruikelijke routine doorbrak. Bij binnenkomst, iets voor half negen, waren bijna alle stoeltjes bezet. Een wat gezettemevrouw riep al bij binnenkomst ' u bent na mij hoor ha ha'. Toen had ik het al kunnen weten. Ik liet weten er kennis van genomen te hebben en even een sigaretje te gaan roken. Toen ik terugkwam was er niet de gebruikelijke stilte. Er zaten wat dames die elkaar kenden en waar er 1 van voor mij en 1 na mij was binnengekomen iets te "doof" met elkaar te praten en ook hier en daar kwamen wat gesprekjes op gang. De iets gezette mevrouw vroeg of ze een taxi mocht bellen met haar eigen telefoon en bedankte toen het mocht. DAT was het. Deze mevrouw was niet helemaal 100. Het bleek ook toen ze veel te hardop begon te vertellen over de sportdag voor mensen met een handicap, de regiotaxi, het busje, haar vakantie over drie weken in Kochem (zonder Jochem, Puch en vast niet voor Drei Wochen met haar vrienden in de kroeg).

Ze had geen rem. Ze praatte! Te hard en te veel en het was niet interessant maar het doorbrak de begrafenisstemming en mensen volgden haar voorbeeld en begonnen gesprekjes met de wildvreemden naast hen die hetzelfde lot moesten ondergaan.

De mevrouw-met-steekje-los was voor mij en het werd iets rustiger toen zij, redelijk lang, wegbleef voor haar prik. Ik wachtte en dacht aan de kindertjes die ik bang had gemaakt de vorige keer dat ik hier zat door bij vertrek te zeggen "het doet zeer joh, en ik kreeg geen lollie" wat misschien grappig bedoeld was, misschien een poging om de toen WEL heersende spanning te doorbreken maar zeker niet pedagogisch verantwoord.

Ik mocht naar binnen en in het korte gesprekje met de sadistische mevrouw (hoe kun je anders een beroep hebben waar je iedereen pijn mee doet) kwam naar voren dat ze de spoort-niet mevrouw kende en ik gaf dat ze -auw- de spanning had doorbroken. Klote naald!. Toen we een beetje doorgebabbeld hadden over de uitloop (het spreekuur duurde tot 9:15 het was inmiddels half 10 en de wachtkamer was nog vol) mocht ik met pijnlijke arm naar buiten en riep nog " Wat is dit toch een rare kapster" .. er werd gegniffeld..

Zij moesten nog bij de vampier langs.. Lachen was er nog niet bij.. Voor mij ook niet want nu is de wachtkamer voor de uitslag geopend. Spannend, wat zou ik nu weer hebben.

nerd alert

klik

Eindelijk even de kans gezien om een foto'tje online te zetten van één van de nerd cadeautjes die ik dit jaar kreeg.. Deze hardware hack is erg leuk. Ik heb hem nog niet opengemaakt om het vakmanschap van Jelle te aanschouwen...
edit: jammer hoor dat twitpic de link na een tijdje stuk maakt

Moeders hou je dochters binnen

De kermis is weer in het dorp.

In het slaperige vleuten waren de 10 atracties weer neergestreken voor de jaarlijkse kermis. Leuk zo rond de uitkering van het vakantiegeld. Kinderen willen spontaan auto's wassen, zijn weer lief, en willenniets liever dan rondje na rondje in de draaimolen, spin, zijwaartsdraaiend eng ding en botsauto's. Bakvissen doffen zich op en tonen met het laagst uitgesneden topje dat ze voorbij de keurende blik van moeders kunnen smokkelen hun hoop voor de toekomst aan de vers gekapte stoere jongens. De stoere jongens vallen in het niet bij de mannen in spé van de botsauto's en spin, die met onevenredig grote sleutelbossen en ditto schakel armbanden de eksters uit het dorp de ogen uitsteken. De meisjes, het archetype van oerman (ten onrechte) herkennend zwermen om de mannen en jongens heen en menigeen zal voor de eerste keer gekust, bevoeld of zelfs gekend worden. Brave huisvaders slepen hun gezin, altijd minstends een uur te kort, langs alle pedagogisch verantwoorde familie atrakties. Zij falen in het schieten van een beer, bestellen de verkeerde nougat bij de suikerspin dame, die zo heet vanwege haar kapsel en niet om haar koopwaar want dat standje staat verderop, grijpen net naast de imitatie iPod trekken een barbie voor hun zoon en een pijl en boog voor hun dochter. Zij horen niet meer bij de stoere jongens en zijn hun link met het archtype voor altijd kwijt! Hoewel iedereen zijn best doet om het moment te grijpen en te bewaren en ongeremd te genieten zie je de uitgeblustte blikken, als van gekooide wilde dieren, van het kermisvolk. In elk dorp is iedereen enthousiast met hun komst behalve zij zelf. Ze doen overal hetzlelfde, ze draaien hun rondjes, roepen door de microfoon "haal die muntjes aan die kassa Come On" en drukken zuchten op de knop om de halfgevulde attractie weer te starten.


Kortom, kermis is troosteloos, woest en ledig.

Vorig jaar gingen we naar de kermis met de Visjes. Dit jaar konden we ons beperken tot de povertjes (de serveerster vond ons echt irritant omdat we de grote portie, die als normaal op de kaart stonden, te klein vonden en daarom povertjes noemden in plaats van poffertjes). Het jaar dat we wel gingen botsten we te vaak tegen een meneer met een MocroMohawk kapsel. Je kent dat wel. Aan de zijkanten opgeschoren en als de pizzakoerierfooien mee waren gevallen met motiefje, en van boven wat langer naar achter uitlopend in een OpelManta coupe. Een Mat dus. Dit heerschap botste tegen moeders met kleuters, eerdergenoemde bakvissen, andere Mocro's en tegen ons. Dit gebruik makend van alle beschikbare ruimte in de botsauto en hangend aan zijn stuur met gestrekte arm en een hand aan de kin alsof hij nadacht over existentiele filosofische vraagstukken. Botste je tegen hem dan werd hij woest. Moest je dan lachen dan werd hij nog woester. We vermeden hem, ontweken zijn futile poginen om ons de baan af te rammen en frustreerde hem dus enorm. Het was Humor. Op de één of andere manier kwamen de zelfde types op de baan en wij kozen eieren voor het geld en smeerde hem. Hij riep nog iets over doodmaken.. Hem ontging dus, ondanks zijn overpeinzingen het principe van de bots-auto.

Vreemd. Vroeger was kermis nog gewoon leuk. althans in het begin. Later werd er gevochten op de botsautobaan bij ons voor de deur (dat dat ding daar stond was tot ergernis van mijn moeder) maar het begon lief.

Als ik vanaf de lagere school naar huis liep stonden er ineens die grote vrachtauto's en die caravans. Die stonden er niet voor niets. De kriebel in mijn buik begon. De botsauto's kwamen. De grijpkranen, draaimolen, snoeptent, schiettent en overige meuk werden vergeten en alleen bezocht wanneer mijn vader zijn huisvader plicht deed en ons als gezin meenam. De stoere jongens uit de buurt die er vroeg genoeg bij waren mochten meehelpen. Plankjes uitleggen, sjouwen met dingen die eigenlijk te zwaar waren en later zelfs op het dak van de attraktie het zeildoek slepen. Gaaf! Mijn moeder was in tranen! Mijn mooie dure "echte" jeansbroek was vernield. Maarja, ik kon toch niet in de typische jaren 80 corduroy broek meehelpen. Dat was niet stoer. Als dank voor de hulp kregen we, als het niet te druk was, het felbegeerde sleuteltje. Daarmee mochten we, als er wagentjes vrij waren parkeren. Dat was heel stoer. Alsof we nooit anders deden racede we rond hangend aan de palen die de hoogspanning boven ons hoofd verbonden met de electromoteren in de wagentjes en sprongen van wagen naar wagen om de verweesde voertuigjes veilig terug te brengen.

Wij waren de stoerste mannen van het dorp. Kleinere jongens, of de jongens die wel, leunend op hun crossfiets keken maar niets deden keken naar ons op. Grotere jongens probeerden ons tegen de schenen te rijden. Wij waren koningen van het dorp. Te jong en te blue om naar de meiden om te kijken die ons aangaapten. Later probeerde we meisjes mee te nemen in de botsauto's wat ons op strenge blikken en soms zelfs dreigen met de bel kwam te staan.. Want dat mocht toch niet. Heerlijk in de lucht van de overgeparfumeerde bakvissen van een dorp verder, want meisjes uit je eigen dorp.. dat zijn meisjes dus naar! Onbewust van de status van die meisjes chaufeerden we die dames rond. De één bekend als degene die met haar borsten uit het raam hing en de ander bekend als sloerie for no obvious reasons maar ze kwam uit de stad dus dat zei genoeg..

Dan was het ineens weg. De kermis die bijna een week had moeten opbouwen, drie dagen draaide, was in een nacht verdwenen. verpakkingen van goedkoop chinees speelgoed, zakjes van de oliebollen, zaagsel van knalerwten lagen als stille getuige in de modderpoel waar zich enkle nog het silhouet van de kermis aftekende. Met de kermis was ook mijn status verdwenen. Ik was gewoon weer die slappe sukkel. Weer een jaar wachten.

Met de jaren kwam ook het gebrek aan tijd en zin om te helpen en droogde het gevoel een beetje op. Zeker toen mijn moeder stierf. Tussen het moment van sterven en de begrafenis stond de kermis ineens daar. Op goed vrijdag stond de kermis stil en reden we naar het lege huis vol herinneringen. De donkere kermis stond daar als verstild voor onze deur. Alsof ook de kermis gestorven was. Een uitgestorven kermis komt eng over! De dreigende overhangende uithangborden, de gedoofde lampen die wel de straatlantaarns reflecteerde, de afgedekte plastic dieren van de draaimolen leken zo uit een Hitchcock film te komen.

Nooit heb ik meer kunnen genieten van de kermis. Het sprookje bestaat niet meer. De droom is ontluisterd net als sinterklaas als je er achterkomt dat je jarenlang bedrogen bent dat het slechts een dun schilletje is rond heel veel leegte.

Ik kijk uit naar volgend jaar en wil er eigenlijk op een bankje gaan zitten en mensen kijken. Mensen die niet zien dat de keizer naakt is. Dat ze genieten van veel vorm en leegte.

Europese verkiezingen

.. Ik ga stemmen en vooraf heb ik de twitter exitpoll ingevuld (??)

maar met deze pol kun je wel de resultaten een beetje bijhouden

alpha mannetjes

Het rook er naar testosteron. De geur van zweet, het geluid van doffe klappen galmend in de hoge ruimte, het bleke onverbiddelijke TL licht. Ik was weer eens in de belichaming van een jeugdtrauma: Een sporthal. Niet om mezelf in het zweet te werken natuurlijk, ben je gek. Waarom iemand betalen om jezelf in het zweet te werken. Nee, gisteren was ik, een half uur te vroeg aanwezig om in het piepkleine sporthalletje mijn vrouw op te halen. Een gemelleerd gezelschap van mannen en vrouwen was daar bezig om zichzelf, onder leiding van een postduif met crewcut, te scholen in de kunst van het pijnigen van anderen. En niet met oosterse filosofie overgoten krijgskunst, geen wapengekletter en mooie kostuums, geen witte pakken met gekleurde banden om de rangen en standen aan te geven.. Nee, Gewatteerde plastic handschoenen, springtouwen, matten en stootzakken (leuk alternatief scheldwoord) Het ging hier om boxles.

Mijn vrouw had een cursus zelfbevrediging zelfverdediging of iets wat er op lijkt te doen. Blijkbaar had ze talent en werd haar aangeraden om te gaan boxen. Dat heeft ze dan maar gedaan. En ik moet zeggen dat ze, in tegenstelling tot haar sportschool avontuur, dit aardig vol houdt en ik ging dus maar in op de uitnodiging om haar op te halen van de boxles.

Ik kwam binnen op het moment dat ze aan het sparren was met een kale man die zo veel zweette dat ik niet verbaasd ben als er ooit een nieuwe zee naar hem wordt vernoemd. Een kerel sloeg mijn vrouw. Dan slaan als echtgenoot toch echt al je stoppen door. Een soort bezitterigheid die alleen marrokaanse mannen nog schijnen te hebben (ik ben de enige die mijn vrouw mag slaan) probeerde naar boven te wellen. Maar de rede won het van de emotie en ik ging zitten naast de in zichzelf pratende spillebeen op de bank. De spillebeen was gebiologeerd door de mobiele telefoon van vaderlief en scheen niet in de gaten te hebben dat haar vader een vrouw aan het slaan was. Of ze stoorde zich er niet aan.

Achteraf bleek dat de sparsessies met andere meiden erger waren dan met de mannen. De mannen houden zich in maar de vrouwen rammen gewoon door.

De les ging verder, twee mannen bereiden voor wat de rest moest doen. Een estafettespel. Situps, kniebuigingen en stootzakmeppen. Een kwartier lang. De zwetende mannen begonnen harder de zweten, de vrouwen zagen er steeds minder vrouwelijk uit en een dikkige jongen die een soort combinatie was van Chucky uit childsplay en Mickey uit American Chopper wist van elke ronde van vijf minuten toch wat te slacken door te treuzelen bij het begin en al te starten met "uitlopen" voordat de ronde goed en wel was afgelopen.

Toen was de les afgelopen en moest er gerekt en gestrekt worden en uitgelopen. Een blond meisje niet veel zwaarder dan de spillebeen naast me op de bank had schijnbaar moeite met het onder controle houden van haar armen. Eén arm moest als een soort bankschroef fungeren om de andere arm gestrect in te ontvangen en op te rekken. Ze sloeg zichzelf bijna knock-out stoeiend met haar eigen ledematen. Ik onderdrukte een lach. Ook met achteruitlopen hadden een aantal dames moeite.

Toen ik uiteindelijk mijn zwetende vrouw kon knuffelen was het eerste wat ze zei dat ik de foto's die ik van haar gemaakt had maar moest wissen en niet op internet moest zetten..

Dat doe ik dan maar niet.. Anders slaat ze me in elkaar..

filosofisch staren naar een knapperend haardvuur

Wat is het otch heerlijk om lekker buiten te kunnen zitten en te genieten van een knapperend vuurtje in de vuurkorf. Twee van de drie dagen weekeinde hebben we kunnen genieten van verjaardag, vrienden en vuur. Heerlijk zwijgend of pyama pratend staren naar de vlammen die langzaam het hout verteren.

Onwillekeurig borrelen gedachten bij me op over "my evil plan to save the world" europese politiek, flevo, de kerk, tohoe wabohoe.. Mijmerend gooi ik nog een blokje op het vuur en verdoof mijn gedachten met een berenburgje. Heerlijk

Nu, weer aan het werk kan ik mij niets meer herinneren van mijn geniale afwegingen die gemaakt heb.

Is dat het lot van een genie, te veel goede gedachten om ze te laten beklijven.. en wat was nou die grap dic ik bedacht voor TohoeWabohoe!

Europees voetbal kost de belastingbetaler 10 miljoen!

In reactie op een hyves berichtje, in reactie op mijn twittertje..

mijn twitter:NOS geeft 10 miljoen uit voor nog meer voetbal op tv (iets met europees voetbal) Hey! Dat is mijn belastinggeld! @ twitter

reactie van meneer Huhnerstangea) voorheen was dat naar verluidt 30 miljoen. Je bent vast tevreden dat het uitgavepatroon sterk is gedaald!

(h) voor de voetbalrechten van het nationale voetbal betaald de NOS circa 16 miljoen per jaar. Naar schatting levert de eredivisie 11 tot 13 miljoen op aan reclame-inkomsten. De uiteindelijke kosten zijn dus een stuk lager. Iets dergelijks zal ook opgaan voor de Champions League met kijkcijfers tot meer dan 2 miljoen!

c) de energiebelasting van de overheid bedraagt circa 50 procent. Als anderhalf miljoen medebewoners om de week twee uur voetbal kijken, levert dat circa 80 cent p/p aan belasting per jaar op: de indirecte eigen bijdrage van voetballiefhebber is dus 1 tot 1,5 miljoen euro.

Enfin. Volgens mij valt jouw belastingbrijdage wel mee. En je hebt vast nog een heleboel tegenargumenten. :-)



mijn reactie..






De kosten voor betaald voetbal -gehouden in Nederland- zijn erg hoog. Politiebewaking, schadeloosstelling na scahde door "feestjes" of afreageren van verlies. Ook worden veel clubs en voetbalstadions gefinancierd door de (lokale) overheid. Het kost dus nog meer. Ook van mijn belastinggeld. Verder krijgt de KNVB overheidssubsidie en een deel daarvan wordt gebruikt voor het financieren van de KNVB artsen, coach opleiding, scheidsrechtersopleiding voor een competitie die miljoenen oplevert in reclameinkomsten.

Voorts ben ik van mening dat de voetbal elite, een smeltkroes van buitenlandse voetballers die miljoenen verdienen, geen goed voorbeeld is voor de jeugd. De Olympische gedachten dat de prestatie an sich al beloning genoeg is (meedoen is belangrijker dan winnen, niet de knikkers maar het spel) is mijn inziens belangrijker dan "kijk eens hoe weinig kans je hebt om met voetballen schathemelrijk te worden (en in België gaan wonen i.v.m. de belasting)..


De sociale factor van voetbal: "geef het volk brood en spelen" is mij bekend maar ik ben ervan overtuigd dat de uitzendrechten van Hockey, volleybal enKorfbal (notabene uitgevonden door een nederlandse schoolmeester), en klootschieten een stuk minder hoog zullen zijn. De populariteit van een sport is evenredig aan de mediaaandacht die het krijgt. Toen de volleyballers wereldkampioen werden is er minder aandacht aan besteed maar het stimuleerde wel de lokale verenigingen. En je hoort niets over klemzuipende volleybal supporters. Idem voor zwemmen (n.a.v. Patrick van den Hoogenband, Hockey (dames) en Judo (broertjes van der Geest).

Ik ben van mening dat we de sleur moeten doorbreken, het commerciele, zichzelf RUIMSCHOOTS bedruipende spelletje los moeten laten en een nieuwe nationale sport moeten omarmen en die tot grote hoogte opstuwen.

Misschien moeten we die 10 miljoen uitgeven aan div. TV projecten over sporten die we niet kennen. Over hoe fiets ik naar frankrijk, over hoe stimuleer ik mijn lokale (vul sport in niet zijnde voetbal) vereniging ..

Om met miljoenen en miljoenen verdienende competitie te spekken lijkt me onzin. laat het over aan de commercielen om de commerciele competitie te betalen!

Ivo en elisha

Groot en klein

Geesje en elisha

Lief he.

Jjjj

Lief he.

inconsequentenkorps

De politie is niet mijn beste vriend en ik zou die pet niet passen. Ik erger mij vaker aan het inconsequente gedrag van oom (of tante) agent. Zo bel ik regelmatig om een uur of vier dat de nachtbusbevolking weer de opstal van het klooster staat te slopen onder luid geschreeuw (dat zijn twee overtredingen) De politie heeft als motto "festina lente" en komt een half uur later aankakken en belt mij, inmiddelsweer terug in dromenland, wakker om te zeggen dat ze ter plaatse zijn en niemand aantreffen. Tja ze moesten eerst de koffie opdrinken en die was nog heet, en hun jas aantrekken want een zomernacht kan nog best fris zijn en waar is nou die pet? Dan de autosleutels, dan nog een best out of a thousand steen blad schaar wie er mag rijden en dan helemaal aan het eind van de straat niemand te zien.. Jammer joh.

Maar als oom agent dubbelgeparkeerd staat op TWEE invalidenplaatsen mogen ze mij wel bekeuren voor het afkappen van een telefoongesprek omdat mijn oortje net uitvalt. Zelf mogen ze wel bellen.
Als ze chinees gaan halen, of naar de appie ne het is druk, dan mag je best op een gehandicapten plaats staan want die pet, dat is een handicap.

Ik mag niet parkeren op een plekje bij de klant want daar mag alleen een helicpoter staan want er ligt een stoep voor. Oom agent bekeurde mij bijna voor daar parkeren terwijl daar een hele dag eenbusje voor had gestaan OP DE STOEP.

Bij diezelfde klat, tijdens mijn rook pauze, nadat ik vanmorgen al twee ordehandhavers op scooters (die zich als agenten gedragen maar het wellicht niet zijn) door rood zag rijden, zag ik oom agent met het bonenboekje iemand bekeuren die ergens zat. Of deze persoon dronken was, scheef zat , op straad hed gespuwd weet ik niet.. wat ik wel zag dat de twee plaatsen waar ik de vorige keer één van had bewoon alletwee bezet waren. Daar was oom agent langs gelopen.. Maar ik zag geen bonnen.
tussen mij en oom agent liep een weg waarop een jong heerschap op een plank met wieltjes zich voortbewoog, een skeetbord. Die mogen niet op de openbare weg want het is speelgoed. En anders moet er deugdelijke verlichting op. Een file vormde er achter en ondanks het getoeter verplaatste het heerschap zich niet van het zwarte asfalt van de openbare weg naar het rode asfalt van het fietspad .. Oom agent MOET de file gezien hebben, het getoeter gehoord maar koos ervoor om zich niet in beweging te zetten om de veiligheid van de plankberijder te waarborgen. NEEN.. hij keek op, zette de pet recht (pas dus net niet helemaal) en liep de andere kant op.

Ik las pas een twitter van iemand die bekeurd was voor een leeg sproeivloeistof containertje..

Echt hoor.. Het wordt tijd voor een agenten keurkorps, niet omkoopbaar, consequent, die niet zelf te hard rijdt en dan de bekeuring laat verscheuren en die coulant en gericht is op het dienen en beschermen van de bevolking..

Maar dat zal wel een droom blijven

te druk met onstpannen ofzo

Heerlijk zo'n lang weekeinde weg.. Toch lekker kunnen twitteren met mijn telefoon.. Wel jammer dat ze ook gepost worden naar mijn blog. Dat moet ik eens aanpassen. Maarja, ik wil ook nog steeds mijn scriptje schrijven dat automatisch mijn gevonden geocaches upload naar mijn webserver en de google api die ze dan plot naar plaatjes van kistjes op een kaart en liefst zonder tussenkomst van mensen..

Maarja, ik wil zo veel nog, de agenda op de site aanpassen zodat 'ie ook werkt enzo voor tohoewabohoe, en als ik het daar dan toch over heb, ik moet daar nog dingen voor schrijven, herschrijven en uit mijn hoofd leren.

Dat wilde ik eigenlijk afgelopen weekeinde doen maar ik moest prekenn dus daar gingen mijn gedachten ook naar uit.. Toch heb ik de kans gehad om twee boeken te lezen.. En ik nam mij weer voor om meer te lezen.. maar wanneer.. Eerst die 12 bejaarde laptops maar eens op linux zetten.. Daar kan ik dan over opscheppen tegen mijn vrienden..

Oh ja vrienden, daar wil ik ook meer tijd aan besteden. Net als aan God en Flevo en leren voor mijn werk en.. en.. en..

Voor 2010 heb ik al 1 Hobby los moeten laten.. Preken, het kost me te veel moeite en tijd. Sorry Hengelo..

dat deed zeer, maar ik heb geen tijd om er bij stil te staan want ik moet ook werken, naast al die hobby's.

Iemand 30 miljoen over? Dan hoef ik nooit meer te werken en kan ik preken, cabareteren, geocachen, lezen, films kijken en social networken zonder iets te moeten..

Verdwaald met gps dat dat kan. Nu wordt ik aangevallen door paarden

Hemel vaart huisje

goedemoggel

Conclusie voor de mensen die niet verder lezen dan de eerste regels. kpn staat voor Koninklijke PRUTSERS nederland.

casus 1 -> Mobiel internet klantX.

ons advies aan klant_x, vraag een _nieuw_ abbo aan voor mobiel internet
Nieuw als in nog niet bestaand, vers, ongekoppeld, vrij, appart van het bestaande..
Wat doet KPN of het mannetje wat de zaakjes regelt als tussenpersoon accountmanager?
Hij stuurt een nieuwe sim waarmee ook geinternet kan worden. met het nummer van klantx.. Ergo klantx moet kiezen .. OF internetten OF gebeld worden.
Op de simkaart van klantx (de nieuwe) wordt de telefoondienst afgehaald en een _nieuw_ abbo gehangen voor mobiel internet
Nieuw als in nog niet bestaand, vers, ongekoppeld, vrij, appart van het bestaande..
Dus iemand klopt het Sim kaart nummer ergens in (of zoekt het simkaart nummer op via het tel. nr) en hangt aan het simkaart nummer een mobiel internet abbo.. DUS even herhalen. ze HEBBEN zijn simkaart nr voor zijn laptop..

We kregen het niet aan de praat, de mevrouw achter 12021202 zie met mobiel internet denkt aan vrachtwaggels, goeiemoggel en belbuffels wil de hele tijd dat de dongle uit de laptop gehaald wordt en wil het type weten.. ze kan er niets mee.

Ik kijk even mee met klantx1 en zie gewoon dat die simkaart koud geweigerd wordt..

klant gaat bellen..

Blijtk dat kpn het VERKEERDE sim kaart nummer heeft gehangen aan het nieuwe mobiele internet abbo..

AAARGH..

Casus 2.

KPN levert een nieuwe sdsl lijn. Deze lijn zou over nieuw koper komen het is dus in alle opzichten een nieuwe lijn. Nieuw als in nog niet bestaand, vers, ongekoppeld, vrij, appart van het bestaande..
Sinds de oplevering van de lijn is de fax dood. Dus blijkbaar hebben ze van KPN de nieuwe lijn, Nieuw als in nog niet bestaand, vers, ongekoppeld, vrij, appart van het bestaande.. over een AL BESTAANDE, oude, gekoppelde niet vrije reeds gebruikte lijn gegooid.

Komt er een mannetje langs om te "kijken" en die mompelt.. Nou dan moeten we gaan graven?

Wat?

Was het nog maar een staatsbedrijf. Jan Marijnessen doe er eens wat aan.....

16052009134

Nostalgie

Auto

Mooi he?

09042009090

oba live met Tohoe Wabohoe

Vanavond even met wat speciale coupletjes voor Obalive ons laten horen aan de ongeveer 15000 luisteraars van Oba Live op radio 5.. Een paar schoonheidsfoutjes.. maar een leuke ervaring. Dat smaakt zeker naar meer..

Kijk het terug

ik had het zo beloofd

Ik had zo beloofd om niet op twitter te gaan voordat ik een tool had gevonden die al die zaken bij elkaar zou bundelen. Gwibber is het antwoord! Een leuk tooltje dat je facebook, twitter, je pidgin (msnvervanger) met elkaar verbindt.

Nu kan ik dus mijn Hyves Wie Wat Waar, facebook status, updaten vanuit mijn twitteraar updaten.
Mijn blog wordt ook al doorgezet naar mijn hyves.. Wat wil je nog meer.. Oh ja mijn myspace en flickr koppelen.. en dan tohoewabohoe ook al die dingen natuurlijk..

020

Wat heb ik een hekel aan 020. Vergeef me de Geenstijl lingo maar allemachtig wat een stomme stad. Als je ergens met de auto wil komen kost dat ongeveer twee keer zo lang als met de fiets. Toegegeven de smalle straatjes en grachtjes zijn nooit gemaakt voor druk autoverkeer en efficient parkeerbeheer maar het is gewoon vreselijk. Als je rondreidt moet je je aan twee sets regels houden: De verkeersregels voor het geval oom agent kijkt en de "wie heeft de grootste branie" regels van de straat. Oom agent meet met twee maten. Alles is geoorloofd zolang je maar uit de stad komt. Ik stond laatst geparkeerd bij de Hortus op een lief stukje prive grond. Toen ik daarvandaan wilde rijden werd ik aangehouden voor parkeren op de stoep. Geen boete, geen bekeuring alleen een irritant gesprek met een snor op een brommer. Als je dan de stad in rijdt, en ongeveer de zelfde route volgt zie je hele bosjes dubbel geparkeerde auto's, mensen eenrichtingstraten uitkomen, wordt je 20 keer gesneden en wat dies meer zij.. Maar dat zijn blijkbaar weer de regels van de straat. Je wordt uitgescholden door jonge naffers op een scooter die GEEN voorrang hadden dat je, terwijl je groen hebt doorrijdt maar zij moeten naar het volgende loverboy salchtoffer dus ze hebben haast, de moet de trambaan oprijden omdat iemand 24 uur perdag dubbel geparkeerd staat en zelfs DAAR wordt je ingehaald gesneden en wordt er met één vinger uitgezwaaid door taxichauffeurs.

Amsterdam moet leven met het meervoudige dualisme. Een schizofrene stad kan niet anders zijn dan geschift. Aan de ene kant heeft het de aantrekkingskracht voor toeristen, provicialen die naar de grote stad willen en forenzen. Aan de andere kant is het thuis voor middle en lowerclass, yuppen en oud geld. Dat kan gewoon niet samen. Zeker niet op zo'n relatief klein grondgebied.

Veel amsterdammers vertrekken voor de verpaupering en worden vervolgens achtervolgd door diezelfde verpaupering. Ik zie hier een causaal verbandje!

Bedrijven willen graag in amsterdam zitten omdat het klasse heeft maar het kost je 24 euro per dag om te parkeren. Zo jaag je klanten van buiten de stad gewoon weg.

Wat er over blijft zijn mensen met geld genoeg voor eigen parkeerruimte of die de parkeervergunningen en hoge huizenprijs kunen aftikken zonder blikken en blozen. En de mensen die geen auto kunnen betalen en alles doen op de fiets of met de tram. Grotere denivelering kan er gewoon niet zijn.

Ik ben opgegroeid onder de rook van Rotterdam en de klank van heipalen is mij niet vreemd. Tot op heden wordt Rotterdam opnieuw opgebouwd na het grote bombardement. Elke dag is Rotterdam beter en mooier. Ik ben er af en toe nog wel eens en geniet van de rollende RRRRR, de vernieuwing, de mix van culturen en van het feest van herkenning.

Er is dus maar één oplossing voor alle problemen van 020.. Een bom erop en overnieuw beginnen.

nestdrang.

Het was gezellig vandaag. Na een optreden heel laat gisteren, vroeg opstaan vanmorgen om te bassen in de kerk waren we alletwee erg brak. Een beetje hangen en slapen, wat volgens mijn vrouw een doodzonde is, was het recept voor een rustig dagje om bij te komen. Gezellig Oreo's eten, lekker samen koken en lekker neuzelen over huizen vakanties en kinderen. Vrouwlief gaf te kennen dat ze nog een keer "vet" op vakantie wilde voordat er kinderen zouden komen.. En eigenlijk wilde ze die ook boeken ook. Dit klinkt als nestdrang.

Meer symptomen van deze genetische afwijking kwam ik eerder al tegen en steeds in hogere frequentie. Opmerkingen van vrienden over kinderen krijgen worden breeduitgemeten, gespreken waaruit ik citeer waarin mij gevraagd wordt of ik aan kinderen toe ben worden van mijn lippen gelezen... Leuke kinderspulletjes op rommelmarkten, in etalages vormen bijna een onmogelijke verleiding.

Vanavond kwam het schoolvoorbeeld van nestdrang voorbij. Na een potje Skip-Bo gingen we, o hoe romantisch, samen de kliko aan de weg zetten. Onderweg naar de weg kwamen we een van de 100 kraaiachtigen tegen die de bomen voor het huis in bezit hebben genomen tegen. De zwarte vliegende rat zat op de grond en ging niet eens aan de kant toen we met de bak bijna over hem heen reden. L. wilde hem vangen maar durrfde het beestje niet beet te pakken.. "Kom dan Cookie" riep ze..
Met de bak op zijn plekje aan de weg liepen we terug en het koste ons (lees: mij) nog geen 5 minuten om het beestje te vangen. L. wilde het beestje ook nog vasthouden maar bij de eerste de beste beweging liet ze het beest vallen en begon de jacht opnieuw.

We bewaarde het beestje in een verhuisdoos terwijl L. de vogelopvang ging bellen. We konden meteen terecht. Een ondergepoepte meneer, niet geplaagd door enige communicatieve vaardigheden, intelligentie of zelfrespect nam onze "cookie" in ontvangst. We mochten wel even naar binnen en waren getuige van het wegen (192 gram schoon aan de haak), hardhandig toedienen van antibiotica en wat "universeel". Dat laatste was een speciaal door de dierenarts met hart voor vogels gemaakt prutje. Vragen wat er nou in zat resulteerde in de herhaling van eerder gemompelde zin" gemaakt door de dierenarts speciaal voor ons". Ik kon me niet voorstellen dat meesjes, duiven en kraaien en zelfs valkjes hetzelfde nodig hebben.. L., in haar rol als pleegmoeder, wilde weten wanneer ze het beestje weer kon opzoeken.. "dat gaat niet mevrouwtje" sprak de zwetende, flink getatooeerde proleet "als we ook nog mensen moeten binnenlaten dan komen we niet meer aan de vogels toe. " de vrolijk kwetterende mevrouw die de gemiddelde tuinvogels aan het voeren was liet weten wat we al wisten en zelf ook al twee keer genoemd hadden dat er binnenkort een open dag zou komen. Er werd nog even gezwaaid naar onze "cookie"

Een beetje teleurgesteld stapte L. weer in de auto. "zullen we dan maar snel aan kinderen beginnen"

Nestdrang in haar puurste vorm..

Compliment?

Een deeltijds predikant en een Deeltijd Imam zaten op een kantoor.. Het lijkt wel een mop. Toch is het echt zo. Op mijn werk is er een Moslim aangenomen die de Imam opleiding gedaan heeft. Vanaf dag 1 is hij al een campagne tegen varkensvlees en wat dies meer zij begonnen.

Heerlijke discussies maar of het werk er nou de plaats voor is?

Een collega sprak tegen een rookmaatje: "Polleke is anders. Hij is deeltijds predikant maar duwt je het geloof niet door je strot"

De reactie van " is hij zo actief christen dan? Predikant.. Oh dat wist ik niet"

Moet ik dat nu als compliment zien?

De barmhartige Vleuteriaan?

Ik zit met een diepe zorg. Een probleem welhaast. Waarom kan ik niet, uit mezelf, van nature, gemakkelijk en zonder er over na te denken van mensen houden?

Zonder in detail te treden:

Er zijn diverse mensen in mijn omgeving waar ik jeuk van krijg. Soms letterlijk. Mensen die niet mijn taal spreken (overdrachtelijk) en ik de hunne niet. Toch moet ik, van mijzelf, van mijn geloof, van deze mensen houden. Dat houden van is makkelijker gezegd dan gedaan. Wat doe je met mensen waarvan je houdt. Je besteedt er tijd mee. Je doet dingen voor ze en weet ik wat al niet meer. Maar op alle plaatsen waar ik kom kom ik mensen tegen die mij niet liggen. Op alle plaatsen waar ik kom kom ik mensen tegen waar ik makkelijk mee omga.

Moet ik nu tijd vrij gaan maken, die ik ook kan besteden aan andere zaken, om met die mensen om te gaan of is vrolijk groeten al voldoende. Is jezelf intern bestraffen dat je op een bepaalde manier over iemand denkt voldoende?

Moeilijk.

Ik denk er nog maar even over na