alpha mannetjes

Het rook er naar testosteron. De geur van zweet, het geluid van doffe klappen galmend in de hoge ruimte, het bleke onverbiddelijke TL licht. Ik was weer eens in de belichaming van een jeugdtrauma: Een sporthal. Niet om mezelf in het zweet te werken natuurlijk, ben je gek. Waarom iemand betalen om jezelf in het zweet te werken. Nee, gisteren was ik, een half uur te vroeg aanwezig om in het piepkleine sporthalletje mijn vrouw op te halen. Een gemelleerd gezelschap van mannen en vrouwen was daar bezig om zichzelf, onder leiding van een postduif met crewcut, te scholen in de kunst van het pijnigen van anderen. En niet met oosterse filosofie overgoten krijgskunst, geen wapengekletter en mooie kostuums, geen witte pakken met gekleurde banden om de rangen en standen aan te geven.. Nee, Gewatteerde plastic handschoenen, springtouwen, matten en stootzakken (leuk alternatief scheldwoord) Het ging hier om boxles.

Mijn vrouw had een cursus zelfbevrediging zelfverdediging of iets wat er op lijkt te doen. Blijkbaar had ze talent en werd haar aangeraden om te gaan boxen. Dat heeft ze dan maar gedaan. En ik moet zeggen dat ze, in tegenstelling tot haar sportschool avontuur, dit aardig vol houdt en ik ging dus maar in op de uitnodiging om haar op te halen van de boxles.

Ik kwam binnen op het moment dat ze aan het sparren was met een kale man die zo veel zweette dat ik niet verbaasd ben als er ooit een nieuwe zee naar hem wordt vernoemd. Een kerel sloeg mijn vrouw. Dan slaan als echtgenoot toch echt al je stoppen door. Een soort bezitterigheid die alleen marrokaanse mannen nog schijnen te hebben (ik ben de enige die mijn vrouw mag slaan) probeerde naar boven te wellen. Maar de rede won het van de emotie en ik ging zitten naast de in zichzelf pratende spillebeen op de bank. De spillebeen was gebiologeerd door de mobiele telefoon van vaderlief en scheen niet in de gaten te hebben dat haar vader een vrouw aan het slaan was. Of ze stoorde zich er niet aan.

Achteraf bleek dat de sparsessies met andere meiden erger waren dan met de mannen. De mannen houden zich in maar de vrouwen rammen gewoon door.

De les ging verder, twee mannen bereiden voor wat de rest moest doen. Een estafettespel. Situps, kniebuigingen en stootzakmeppen. Een kwartier lang. De zwetende mannen begonnen harder de zweten, de vrouwen zagen er steeds minder vrouwelijk uit en een dikkige jongen die een soort combinatie was van Chucky uit childsplay en Mickey uit American Chopper wist van elke ronde van vijf minuten toch wat te slacken door te treuzelen bij het begin en al te starten met "uitlopen" voordat de ronde goed en wel was afgelopen.

Toen was de les afgelopen en moest er gerekt en gestrekt worden en uitgelopen. Een blond meisje niet veel zwaarder dan de spillebeen naast me op de bank had schijnbaar moeite met het onder controle houden van haar armen. Eén arm moest als een soort bankschroef fungeren om de andere arm gestrect in te ontvangen en op te rekken. Ze sloeg zichzelf bijna knock-out stoeiend met haar eigen ledematen. Ik onderdrukte een lach. Ook met achteruitlopen hadden een aantal dames moeite.

Toen ik uiteindelijk mijn zwetende vrouw kon knuffelen was het eerste wat ze zei dat ik de foto's die ik van haar gemaakt had maar moest wissen en niet op internet moest zetten..

Dat doe ik dan maar niet.. Anders slaat ze me in elkaar..