afscheid nemen is een stukje sterven

Als huis troubadours van Flevo hebben wij, Jelle Riet en ik, een liedje mogen verzinnen voor de vertrekkende medewerkers. Omdat het één van de favoriete nummers van Peter is hebben we dat gedaan op de wijs van :

The Boss.. The River

De tekst hieronder..

Maar wij moeten verder, met dit festival
oh we moeten verder in elk geval

(carolien)
Een klein maar dapper agentje storte zich op P. R.
En zonder veel ervaring, schopte ze het toch ver
maar het gekwebbel op kantoor dat werd haar snel teveel
dan belde ze in de file, in alle rust zich scheel

En op het flevofestival, kreeg ze een portofoon
ze blokkeerde bijna elk kanaal, dat is toch niet gewoon
Haar man moest haar soms remmen, dat is ontzettend knap
want carolien die rent maar door ondanks haarzwangerschap

refr.

(Liesbeth)
Dat lieve blonde meisje, van het programma team
zet in haar eentje een thema op, voor minstends een jaar of tien
en ging toen pas ontspannen met zwangerschaps verlet
vervanging was niet nodig, alles was al klaar gezet

haar grootste geheim dat ken ik, maar vertel het u nu pas
marks koosnaam stiekem zwelgje is en dat haar wachtwoord was
een vos verliest haar haren, maar streken verliest ze niet
dat ze ons heeft verlaten dat doet ons veel verdriet

refr

(willeke)
ze liep rond als stagiaire, en deed dat best wel tof
ze moest iemand vervangen met zwangerschaps verlof
maar was zelf in verwachitng vertelde ze gelijk
kinderen krijgen bij flevo is besmettelijk

refr

(peter)
Hij komt uit hoge noorden, waar woorden zeldzaam zijn
Hij storte zich passie op ons geliefd muziek festijn
En kende alle namen, na een vergadering of twee
en met elke grap en grol van ons lachte hij vrolijk mee

Een man die wist te boeien, en inspireren kon
maar van te voren half niet wist waar hij aan begon
het plezier maar ook de moeite sprak van zijn gezicht
zijn boek, zijn flesje beerenburg, gaat nu voor altijd dicht

refr

wilfred en clarinda, mogen niet in dit lied
maar ondanks al het zwijgen, vergeten doen we ze niet
de muziek en al het geregel, waren altijd dik OK
dus stiekum aan het einde nemen we ze even mee