Rosemarys Baby

--Vrouwen moeten hier stoppen met lezen--

Zo, Mannen, we zijn onder elkaar. Wat is het heerlijk om al boerend, bier drinkend en kruiskrabbend het eens over mannenonderwerpen te hebben.. Zoals "Vrouwen". Nooit eerder heb ik het advies gehoord laat staan zelf gegeven dat ik jullie nu ga geven. In alle boekjes en tijdschrijften die er zijn over relaties, vrouwen en mannen en dergelijk wordt er gezwegen over dit onderwerp en het heeft een reden. Misschien zal deze blogpost ook wel verdwijnen door een interventie van een geheim genootschap schuilend onder passer en hamer of met een geheime handdruk, schedelrting of iets dergelijks en is dat de reden dat ik er nooit eerder iets over gelezen heb.

Wij mannen praten niet over gevoel. Als we dat wel doen zijn we watjes. PUNT! Dat is de reden waarom mannenbladen over sport of blote tieten gaan. Mannen slaan elkaar op de schouder, bluffen elkaar af in stoerheid laten niet zien dat ze ook maar een spoortje van angst hebben. Nee, de man is de grote beschermert (express t toegevoegd) van zijn vrouwtje. Dat is zo in de schepping bepaald en dat moet zo blijven. Stel je voor dat een man bij het zien van blote borsten denkt aan kinderen voeden en bij het zien van sport aan spelende kinderen. Nee, het rollenpatroon is zoals het is en moet zo blijven.

Toch wil ik stiekum een advies geven wat ingaat tegen die mannelijke aard. Tegen dat rollenpatroon en tegen alles wat logisch lijkt.

Wanneer je vrouw verliefd gaat kijken naar bolle buiken van andere vrouwen, naar babies, met je de Pre-Natal(e depressie) in wil wees dan gewaarschuwd. Loop dan een blessure op waardoor het spel der liefde een onmogelijkheid wordt, verzin smoezen om over te werken, maak jezelf dna-technisch onaantrekkelijk. doe iets, desnoods REN WEG maar laat je niet verleiden tot het produceren van nakomelingschap.

De hel in al haar gruwel is niet zo erg als het verplicht de voor en nadelen van 256 kinderwagens te moeten bespreken, de discussie aan te gaan over de naam van je eventuele zoon, de te verwijfde kleuren van de kinderkamer dood weg te debateren maar dat is nog niets vergeleken bij het doorbrengen van tijd met een hormonenbom, een labiele cocktail van explosief materiaal. kortom met een zwangere vrouw.

Al je mannelijkheid wordt uit je getrokken. Het maakt niet uit hoe galant je bent, hoe ge"emancipeerd, alles maar dan ook alles wat je doet is verkeerd. Alle woorden die je zegt worden gewogen op de weegschaal van zwangerschap en daar zit geen logica in. Geen enkele. Zelfs geen vrouwenlogica.

Wij mannen, en zeker nerds zoals ik kennen logica sinds Pascal als nullen en eenen. Aan en uit, zwart of wit licht of donker . Vrouwen hebben daar het "een beetje, "stand-by" "grijs" en "schemer" aan toegevoegd. Ok. ook datis logica. De russen hebben jaren ge"experimanteerd met de trinaire computer. Dat kostte uiteindelijk meer resources dan het opleverde. het -1 0 +1 model werkt niet. Voor elke keuze komt een derde optie. Zo zit het ook met vrouwen in het algemeent. Je geeft ze de keuze tussen twee opties en ze kiezen de derde.

Totdat ze zwanger zijn. Nee dan zijn ze van God Los! De derde optie "of heb jij al wat in je hoofd" die je als verstandige man in je basisvocabulaire hebt opgenomen is ineens kansloos en levensgevaarlijk geworden. Iets simpels als "Wil je je eitje gekookt of gebakken" is vanaf het moment dat dat eitje bevrucht is ineens de aanleiding tot een uitbarsting van woede " hoe je het in je hoofd haalt die vernatwoordelijkheid bij haar neer te leggen., dat ze genoeg aan haar hoofd heeft en dat ze het allemaal zelf wel doet.

Rosemarys baby (een boek van Ira Levin, te huur bij de betere videotheek) gaat over een vrouw die een kind van de duivel krijgt. Toen ik het boek las dacht ik " goh als een vrouw een kind van de duivel krijgt gaat ze raar reageren. Nee het zit anders. Ira Levin heeft de zwangerschap van zijn vrouw beschreven. Omdat zij na de bevalling al die ellende is vergeten bij de eerste aanblik op de roze wolk heeft hij ervoor gekozen om er een verhaal omheen te verzinnen Om mannen te waarschuwen.. De kille angstaanjagende waarheid verpakt in een fabel, het concept kan niet ouder zijn.. Maar nu begrijp ik het pas.

En nu maar hopen dat mijn vrouw door haar zwangerschapsdementie de url van mijn weblog is vergeten