Hoe begin je weer met werken als je gewend bent om je helemaal de krampen te werken?
Ik zit nu drie halve dagen per week op kantoor. Raar is dat.
Ik ploeg me door mijn onwennige gevoel heen, het werk wacht. Maar wat moet ik doen. alles draaide wel door en er ligt nu niet bepaald een lijstje met werkzaamheden klaar. Mijn mailbox is schoon, mijn bureau een rotzooi maar daar begin ik woensdag dan wel aan.
Ik was overbelast, in geestelijk opzicht en het laatste wat ik moet doen is me druk maken. Toch duizelt het me. Ik weet me geen raad. Stomme gevoelens ook altijd.
De psychosomatische eenheid van de mens stoort me. Waarom heb ik lichamelijk last van mijn emoties en gevoelens? Waarom hebik überhaubt emoties?
Als systeembeheerder probeer ik het terug te brengen op nullen en eenen. Je hersencellen die van de basale dingen in je lichaam tot de complexe zaken als emotie en gevoel regelen zijn niets anders dan celletjes die met electrische stroompjes met elkaar communiceren. Nullen en eenen dus. Dus als je denkt dat je wat voelt hou je je zelf voor de gek. Alles is electronica.
Vergeten bestaat niet. Alles wordt opgelsagen in je hersencellen. De wel of niet gebruikte neurobanen bepalen of je iets op weet te halen of niet. Op de één of andere manier willen de dingen die je wilt vergeten altijd vooraan in je herinnering liggen. Het gevoel wat erbij komt spelen beïnvloedt dan weer je lichaam.
Jakkes. Ik moet nu dus leren om al die nullen en eenen zo in te delen en af te rekenen met gevoelens en emoties dat ik weer ten volle kan gaan werken.
Van de strenge arboarts mag ik nooit meer meer dan 40 uur werken..
jakkes...
maandag 10 april 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Arbo-arts rulez!
BeantwoordenVerwijderenSucces met je weg vinden