Dag Mam,
Ben je trots op me, als je op me neer kijkt vanuit de hemel? De dag voor je stierf, toen de dokter vertelde dat ze een hartfilmpje ging maken getuigde jij van je geloof door te zeggen dat er iemand in je hart woonde. En dat ik het ook al wist omdat ik dominee zou worden. Ben je nou trots op me ook al ben ik het niet geworden?
Ben je trots op me dat ik bij Youth for Christ werk, met computers, en dat ik nu overspannen thuis zit omdat ik het niet meer aan kon?
Ben je nou trots op me dat ik weer ga trouwen, omdat de vrouw die ik van jou vol moest proppen die mij moest verzorgen er met een ander vandoor ging?
Ben je nu trots op me dat ik mijn leven na 28 jaar nog steeds niet naar voldoening op de rails heb?
Ben je trots op me nu, de dag van je overlijden ik niet eens de energie op kan brengen drie kwartier te rijden om bloemen op je graf te leggen?
Ik mis je nog elke dag en zou nog zo graag met je willen praten, uit willen huilen op je schoot, S'avonds laat lekker een film met je kijken en praten over het leven, over de dood en over onze Passie het evangelie.
Mam ik mis je zo..
Je zoon
Paul
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
(stilte...............)
BeantwoordenVerwijderenWOW......dat zet je weer ff met beidebenen opde grond!
BeantwoordenVerwijderenals je je zo rot voelt, had je toch hulp of steun kunnen vragen bij de tj? (Dat ken je toch nog wel, het kamp was geweldig :D)
BeantwoordenVerwijderenHEt gaat er niet om dat ik me zo rot voelde. het is soms gewoon goed om terug te denken aan mijn mama en dan ook te bedenken waarom ze van me hield.
BeantwoordenVerwijderenMax, denk je dat ze trots op me was? ik wel! Ik weet het zeker