Oude jas.

Hij bevalt wel. Mijn jas. Vroeger, lang geleden was ik een alternatief typetje. Niet alleen mijn geloof maar ook mijn uiterlijk was anders dan anders. Ik had lang haar, een lange jas en een spijkerbroek met scheuren. Op de middelbare school had ik een tas met diverse opruiende stichtelijke teksten. Alternatief en radicaal dat was het motto. Het summum was natuurlijk de drie oorbellen waarvan er één een veiligheidsspeld was.

Toen ik trouwde werd ik verbraaft. Mijn EX-vrouw was niet echt alternatief en aandacht was o.k. maar overdreven belangstelling was haar vreemd. Mijn haar ging eraf. Mijn broek werd aan de muur gespijkerd zodat ik hem niet meer kon dragen en ook die lange jas moest er aan geloven.

Nu kan het allemaal weer. Mijn haar is wat langer maar geen staart meer. Daarover ben ik van mening veranderd. Vroeger, toen ik mij meer in de jongeren scene begaf, was ik Jood onder de Joden en Griek onder de Grieken. Mijn oorbellen hoeven ook niet meer maar mijn jas mag wel weer. Mijn opruiende teksten spui ik hier wel.

Ik voel me weer jong en ik geniet van het feit dat ik anders ben dan anderen. Ik ben weer vrij! Tegen wil en dank dat wel maar VRIJ!

Wellicht is het mijn romantische verlangen naar betere tijden maar voorlopig voel ik me er goed bij.



Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!