quiz...

Take my Quiz on QuizYourFriends.com!

Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!

Republikijnen verenigt u!

en verdwijn uit mijn gezichtsveld!

Ik moest gisteren gewoon werken. Ik had dus geen tijd om te kijken naar het ceremonieel rond de bijzetting van Koninging Juliana (we mogen haar weer Koningin noemen). Ik stond gezellig een potje te roken en een collega begon te briessen over de kosten van de bijzetting. "waar is het allemaal voor nodig?" brieste x. "laten ze het geld nuttig besteden inplaats van aan de koningin"

Dat de koningin geen belasting betaald en een toelage uit de staatskas krijgt kon allemaal niet.

Laat ik u even voorrekenen dat we per hoofd 10 eurocenten betalen voor deze ceremonie. Dat is toch een koopje? We hebben 38 jaren van haar werkzaamheden mogen genieten (en vrije dagen eraan over gehouden -waarom was gisteren geen dag van nationale rouw?-) Het koninklijk huis heeft een ambasadeursfunctie voor ons land. de diplomatieke betrekkingen met ander koninkrijken worden deels instand gehouden door staatsbezoeken van ons staatshoofd en familie. Dus dat de oranjes daarvoor een redelijke vergoeding krijgen is niet al te vreemd. "en wat doen we met al dat vastgoed" bracht mijn opponent in deze in. Dat voornamelijk cerimonieel erfgoed is cultureel erfgoed. dat onderhouden wij. Net zo goed als we andere monumenten onderhouden. Daar zijn onze afstammelingen over 500 jaar erg blij mee. dat brengt me bij het volgende punt: De culturele significantie van ons koninklijk huis .

In de eenwording vcan europa en de globalisering in het algemeen behouden wij als Nederlanders maar een aantal dingen. Onze taal (die aan het verloederen is want zelfs uw trouwe columnist slaat regelmatig gramaticale regels in de wind) en natuurlijk ons koninklijk huis. Het geld en onze identiteit raken we langzaam kwijt wat we behouden is ons koninklijk huis en de taal. daar moeten we zuinig op zijn.

dat tijdens de dienst er diverse mensen naar het wilhelmus op zoek waren in de liturgie was al schandalig maar daar maak ik me na vanavond (Nl-Fr) wel druk om.

Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!

Een beetje geduld alstublieft.

Ik ben in de war. Heel erg in de war. Nee geen ProgRob taferelen maar mijn gevoel is wel danig in de war.

Ik ben verlaten. Ik voel me verloren, verlopen en verlaten. Alleen verder was geen optie voor me. En nu ik er tegen wil en dank mee geconfronteerd wordt weet ik een beetje hoe de hel er uit zou zien. Eenzaam.

Ik wordt geconfronteerd met de ondragelijke lichtheid van mijn bestaan in alles wat ik doe. De muziek die ik hoor, de films die ik zie en zelfs de forenzentocht die ik dagelijks onderneem weet mij te raken. Alles ramt de eenzaamheid door mijn strot.

Alleen zijn is een hel. Ik verzamel zoveel mogelijk mensen om me heen en doe zoveel mogelijk actieve dingen. Wat mijn huishouden niet ten goede komt overigens.

In mijn dromen jaagt mijn ex me achterna. Niet in haar nieuwe gedaante (met kort haar) maar zoals ze vroeger was. Daar is geen sprake van "die ander". Er is geen sprake van conflict of pijn.

Ik werd dus verontrust wakker. Hoewel ik mij voordoe alsof ik het achter mij heb gelaten is het nog steeds geen gelopen koers. Sinds 14 augustus heb ik Simone niet meer gezien, behalve in de rechtzaal, en daar keek ze me niet eens aan.

Is dat dezelfde vrouw die eens eeuwige trouw beloofde. Dezelfde vrouw die kinderen met mij wilde. Dezelfde vrouw die naast me lag tot 14 augustus?

Nee. blijkbaar niet. dat was het masker wat ze droeg. al tijden was ze een ander. had ze een ander. en had ze een ander leven. Ik niet. Ik woon in het huis want ik kan niet veroorloven om én de huur van een nieuwe woning (die niet te krijgen is) én de hypothecaire lasten van onze huidige woning alleen te dragen.

Ik rij dagelijks langs Heinenoord waar ze samen woont met "die ander" en elke dag rij ik langs het bedrijf waar ze werkt.

Ik heb wel afleiding om me heen maar ik kan de afgelopen jaren niet uitgummen. Ze heeft de foto's waar ze op stond al wel meegenomen maar er bleven er genoeg over (inclusief trouwalbum dat ze vol trots nog heeft laten zien op 13 augustus). Er liggen nog kleren van haar. liggen nog cd's die ze graag draaide.

Ik wil er vanaf. het stukje geheugen amputeren en opnieuw beginnen.

Kon het maar.

Helaas kan dat dus niet.

Ik vraag dus geduld. Heb geduld met mijn tranen. Mijn zwijgen (sporadisch). Mijn vergissingen. Mijn dromen.

Mijn hart scheurt. Dat doet al pijn genoeg.

Wees een harde beul en zeg alles wat je te horen krijgt over mij. dan kan ik adequaat reageren en de waarheid eruitfilteren en die spiegelen aanhet verhaal dat de ronde doet.

Laat in deze periode de waarheid regeren. En heb daarmee een beetje geduld.


Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!

Let love rule!

De liefde

Het gaat niet goed met mij. Dat moge duidelijk zijn. En vooral in de liefde niet. Waarom? dat lijkt me duidelijk. En hoewel er licht aan de horizon gloort wordt ik weer geconfronteerd met de liefde. Maar dan de broederliefde.

Ik maak me regelmatig druk om misstanden in alles waarin ik betrokken ben. Ik zie steeds meer om me heen en zeker ook in de gemeente dat het aanliefde ontbreekt.

We maken elkaar kapot door onze liefdeloosheid (let op dat ik hier "we" en "onze" gebruik ik ben zelf ook schuldig). De Broeder en zusterliefde is soms ver te zoeken. Haat en nijd is vaker regel dan uitzondering. Afgunstigheid en onbegrip maakt ons blind voor elkaars zorgen en noden.

Toch zijn er de uitzonderingen.

Ik deed mijn beklag bij een broeder waar ik in jaren en wijsheid het onderspit tegen moet delven die beantwoorde mijn twee regelige jammerklacht per e-mail met een mailtje die mij tot tranen roerde. Geen Farizeïsche letterknechterij of zinloze superlatieven maar een eerlijk en betrokken mail waar de liefde uit sprak.

Ook een zuster (die daadwerklijk broeder is maar over darbinisme heb ik het nog wel eens een keer) besluit bijna elke communicatie met "Vaya con Dios" of de nederlandse vertaling "Ga met God".

Deze mensen (en dan niet alleen deze twee) slepen mij er doorheen.

Ik dank God voor deze mensen en bid dat ieder in nood zich op kan trekken aan dit soort personen. De boom herkent men aan de vrucht. De christen aan zijn liefde.

Ik ga me schamen voor mijn eigen nalatigheid....



Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!

Een nieuwe lente een nieuw geluid (2)

Het is nu echt lente.

En hoewel de omstandigheden er niet naar zijn voel ik me best lekker.
Ik ben moe (zou het Pfeifer zijn. ik heb het al eens gehad en mijn zusje heeft het onder de leden), ben alleen en heb het op mijn werk rete druk. Ik moet mijn huis verkopen, een nieuwe woning zoeken en heb wat verantwoordelijkheden bij YFC, de Woebi en in mijn kennissenkring.

Maar het gaat wel hoor.

Ik ben al geen tijden meer bij mijn vader geweest en ik moet hier en daar ook nog wat familie en vrienden verplichtingen voldoen. Niet dat ik dat als verplichting voel maar ik voel dat ik het moet doen. Ik ben door mijn vrouw verlaten dus als ik sporadisch eens thuis dan ben ik eenzaam en alleen.

Maar verder gaat het wel hoor.

Mijn huis is officieel tot rampgebied verklaard en de buren ergeren zich aan mijn tuin. maa rik kom er gewoon niet aan toe. ik ben in geen weken in mijn studeerkamer geweest en de rest van mijn huis is ook een puinhoop.

Maar verder gaat het wel hoor.

Ik heb het concentratie vermogen van een konijntje, de conditie van een wijkagent en rare pijntjes en klachten (zoals een hele rare moedervlek die ik toch er eens af moet laten smelten ware het niet dat ik iedereen die Dr voor zijn naam mag zetten en nog niet heeft doorgeleerd om interesse te tonen in zijn patienten niet vertrouw (ik ben al twee jaar niet naar de tandarts geweest.)

Maar verder gaat het wel hoor...

Als iemand vraagt "Hoe gaat het?"

dan roep ik niet "het gaat wel hoor"

Een nieuwe lente een nieuw geluid: IK BEN GEWOON EERLIJK!!!

Maar verder gaat het wel hoor.




Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!

Oude jas.

Hij bevalt wel. Mijn jas. Vroeger, lang geleden was ik een alternatief typetje. Niet alleen mijn geloof maar ook mijn uiterlijk was anders dan anders. Ik had lang haar, een lange jas en een spijkerbroek met scheuren. Op de middelbare school had ik een tas met diverse opruiende stichtelijke teksten. Alternatief en radicaal dat was het motto. Het summum was natuurlijk de drie oorbellen waarvan er één een veiligheidsspeld was.

Toen ik trouwde werd ik verbraaft. Mijn EX-vrouw was niet echt alternatief en aandacht was o.k. maar overdreven belangstelling was haar vreemd. Mijn haar ging eraf. Mijn broek werd aan de muur gespijkerd zodat ik hem niet meer kon dragen en ook die lange jas moest er aan geloven.

Nu kan het allemaal weer. Mijn haar is wat langer maar geen staart meer. Daarover ben ik van mening veranderd. Vroeger, toen ik mij meer in de jongeren scene begaf, was ik Jood onder de Joden en Griek onder de Grieken. Mijn oorbellen hoeven ook niet meer maar mijn jas mag wel weer. Mijn opruiende teksten spui ik hier wel.

Ik voel me weer jong en ik geniet van het feit dat ik anders ben dan anderen. Ik ben weer vrij! Tegen wil en dank dat wel maar VRIJ!

Wellicht is het mijn romantische verlangen naar betere tijden maar voorlopig voel ik me er goed bij.



Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!

Van scheiden komt lijden.

tja
De meeste onder u zullen het wel allang weten. Ik ben bezig met scheiden van mijn vrouw: Simone. Voor degene die het voor het eerst lezen: Schrikken he?

Ja dat deed ik ook. Het is nu al een tijd geleden dat we voor het laatst samen waren. Op 14 Augustus nam mijn vrouw de benen. Ze had geen zin in Flevo had ze aangegeven. Ik had haar in bescherming genomen tegen de mensen die haar mee wilden nemen al was het maar voor de laatste dag. Ze wilde echt niet. Mijn vrouw is niet zo sterk communicatief dus heb ik haar geholpen.

De reden dat ze niet mee wilde is mij pijnlijk duidelijk geworden. Toen ik elke dag belde deed ze afstandelijk en kon geen verklaring geven voor afwezigheid.

Op de laatste dag was ze helemaal niet te bereiken. Mijn reisgenoten waren ongeruster dan ik. Ik dacht die zit bij vrienden of bij haar moeder. Maar om een uur of half 8 werd het wel verdacht.

Ik kwam thuis met een wagen vol spullen. Ik zorg altijd voor iedereen dus ik had mijn handen vol.

Er lag een briefje met het meest voor de hand liggende.
De reden? Ach ja. Het meeste was onzin. Een deel was waar. Maar de echte reden bleef nog even verborgen.

Ik heb mezelf heel lang de schuld gegeven en ik heb Simone de ruimte willen geven om tot zichzelf te komen en misschien terug te komen. Het is waar dat er hier en daar iets is misgegaan in ons huwelijk en zoals met alles waar twee vechten hebben twee schuld. Ik heb altijd alles gedaan om te zorgen dat het Simone goed ging. Dat ze gelukkig was. Toen ik naar België ging wilde ze persé mee. Ik heb haar proberen aan te moedigen om door te leren en haar HAVO af te maken maar ze was ongelukkig thuis en wilde daar weg. Ook in België was ze ongelukkig. Haar werk was vreselijk. Rotcollega’s en veel te zwaar. Toen ze ontslagen werd was het eigenlijk een soort opluchting. Zeker toen we naar Nederland konden omdat ik daar een baan kreeg. Simone was in het begin heel ongelukkig omdat ze weinig hoorde van de familie. Dat trok later gelukkig weer bij.

Nu geeft ze aan ongelukkig te zijn met mij. Dat is raar want ze heeft mij dat nooit verteld. Wel dat ze ongelukkig was maar nooit waarom. Ik heb het er wel uit willen trekken maar ik gunde haar haar privacy en vertrouwde erop dat ze er te zijner tijd wel mee zou komen. Dat deed ze niet. Dat gaf wel eens spanningen. Simone was gestopt met de pil omdat we aan kinderen wilde beginnen. Dat gaf mij de indruk dat alles goed ging. De laatste maand was het ineens uit met de pret en ik kon smeken en vragen wat ik wilde maar Simone wilde niet zeggen wat er mis was.

De redenen die ze aangeeft om te scheiden heeft Simone aangegrepen om te scheiden. Ze heeft ze zo ervaren omdat ze het WIL ervaren. Ik heb haar nooit willen kwetsen of een duimbreed in de weg willen leggen.


Totdat ik terug kwam van Flevo . Ze wilde niet mee. En ze stond erop dat ik alleen ging. Op de dag zelf heb ik nog gezegd “zal ik thuis blijven?” terwijl ik haar een ontbijtje gaf. Had ik het maar gedaan. Niet dat ik dan had kunnen afwenden wat er nu gebeurt is maar je weet maar nooit.


Toen ik thuiskwam had ik gelukkig nog een week of twee vrij. Ik heb alles gedaan om er achter te komen waar ze was. Ik kwam er al heel snel achter dat ze bij haar broer zat. Ik heb er zelfs voor de deur gestaan.

Ik heb haar geprobeerd te schrijven en haar te spreken te krijgen. Niets mocht baten. Ik vroeg me af wat ik verkeerd heb gedaan. Ik heb geen flauw idee wat er mis kon zijn dat zo’n erge scheiding zo’n bruusk afscheid nodig was. Geen contact. Helemaal niets. Dat doe je je ergste vijand nog niet aan.
Ik heb zelfs haar werk gebeld. Er werd gezegd dat ze daar niet was maar als anderen belden was ze er wel.

Ik had haar baas gevraagd om nog even te wachten met stappen te zetten om Simone haar adres te wijzigen en loon naar een ander over te schrijven omdat ik alleen de hypotheek niet kan betalen. Ze beloofde me dat ze niets van dat al zou doen, en ze zou contact met me opnemen als ze iets van Simone zou horen en ze vond het erg voor me. Ik heb nog nooit iemand zo slecht horen liegen!

Het ergste vond ik nog dat ze ook brak met de meeste van haar vrienden en vriendinnen. Ik hoorde van een gekopieerd briefje dat ze rondgestuurd had. Ze had niet alleen mij verlaten maar ook haar vrienden. Ton belde mij een keer en vroeg naar Simone. Dat was een maand nadat ze weg was gegaan. Ik begreep niet waarom hij mij belde.

Ik was alleen. Op sterven na dood. Ik begon weer met roken.
Ik heb geprobeerd om haar te bereiken. Telefoonnummers na te trekken die ze gebeld had. Ik kreeg geen contact.

Haar moeder claimde dat ze altijd al tegen ons huwelijk geweest was. Haar vader belde me na een maand op en vroeg waar Simone was..

Ik moest het huishouden draaiende houden en alles in mijn eentje betalen. Allerlei dingen inleveren waar ik aan gehecht ben.

Vreselijk. Mijn leven is totaal ontwricht.

Simone probeerde zich voor mij te verbergen. Maar ik ben daar te slim voor. Ik weet al tijden dat ze samenwoont met L op een voor mij inmiddels bekend adres. Haar telefoonnummer en GSM nummer heb ik ook. Ik heb nog niet gebeld. Ik ben geen stalker. Ik zou nooit iets doen om Simone te kwetsen. Ik hou per slot van rekening van haar.

Toen ik daar achter kwam ging ik ineens nadenken over bepaalde signalen van voor onze breuk. Ik heb haar een keer verdacht van overspel. Ze reageerde met een afwijzing maar nu weet ik beter. Zeker omdat ze met Lennart al in september naar Parijs is geweest. Ook maakte ze in juli een keer een opmerking toen haar Oma had aangegeven dat ik haar klok mocht hebben omdat ik die zo geweldig vond. Ze zei “dan moet je wel opschieten” Ik vertelde dat ik niet Oma haar huis wilde leegplukken en wat ze bedoelde met “dan moet je opschieten. Ze keek heel betrapt en zei niets meer.

Ik weet nu dus dat ze tijdens ons huwelijk al is vreemdgegaan en dat ze dus een aanleiding zocht om te scheiden.

Dat ze vreemd is gegaan en nu (ongehuwd) samenwoont is waarschijnlijk voor haar de reden om geen of weinig contact te hebben met haar vrienden. Ik heb van verschillende mensen gehoord dat ze daar doorheen willen prikken en vrienden willen blijven. Ik hoop dat ze dat doet. Simone verdient het om dit soort goede vrienden te hebben.

Ik wil niet beweren dat we een perfect huwelijk hadden maar het leek er wel op te gaan lijken. Ik deed mijn best in ieder geval.

Hierdoor is de breuk definitief. Ik wens Simone al het goede toe. Samen met Lennart. Ik hoop dat ze een fijner huwelijk heeft dan met mij. Ik gun het haar van harte. Ze zijn altijd welkom bij me en ik zou nog graag met haar praten over wat er nou mis is gegaan en wat feitjes boven tafel krijgen. Dat zou voor mij rust betekenen en dan kan ik verder met mijn leven. Nu blijf ik met een gat zitten. En met een boel smaad dat over mij uitgeworpen wordt.


Ik vermoedde al dat Simone hulp heeft gehad. Dat zag ik aan de stijl van de briegjes die ze geschreven heeft . dat was totaal niet haar stijl. Te zakelijk Buiten de hulp van haar broer die haar opgehaald heeft en een tijdje onderdak. Later verhuisde ze. Dat was nog niet gebeurt of ik wist al waar ze woonde. Tja. Als er bepaalde zaken op beide namen staan hoor je nog wel eens wat.

Het adres stond alleen op naam van een ander. L. Die naam kwam me bekend voor. Uit verhalen van Simone. Op haar werk had ze een “vriend” blijkbaar iets intiemer dan ik ooit had kunnen vrezen.

Ook angsten voor vreemd gaan en weggaan waren werkelijkheid geworden.
Ze woont ongehuwd met hem samen. Na een paar maanden al. Dat is wel erg verdacht. Blijkbaar vind ze bij hem wat ze bij mij niet kan vinden.

Wandelen en goede tijden slechte tijden. Iets waar ik geen van beide een hekel aan heb. Dat miste ze net zoals het strand. Ik hou wel van het strand. Vooral in het najaar, winter en lente. Met mijn kop in de zon hoef ik niet zo nodig. Ik verbrand levend.

Maar met L zal ze wel al dagen hebben liggen bakken. Sterker nog. Ze is met hem al in augustus naar Parijs geweest. Waar je allemaal niet achter kunt komen als je weet hoe Google werkt

Dat had ze met mij ook kunnen doen. Ze hoefde het alleen maar te vragen. Maar communicatie was niet haar ding. Liever ongelukkig dan praten blijkbaar.

Het pijnlijke van de zaak was dat we al aan kinderen waren begonnen. Het pijnlijke is dat ik dagelijks langs haar wekr EN langs haar huis rij. Sterker nog. Vroeger reden we samen. Nu delen we de snelweg. En een pijnlijk verleden.
Mijn leven kwam op rolletjes. Nu ben ik op sterven na dood.

Maar er gloort licht aan de horizon.

Ik hef mijn ogen op naar de bergen vanwaar zal mijn hulp komen.


Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!

Stick it to the man!

Ik ben weer gegrepen door het virus.

Gisteren ben ik in de bioscoop naar School of Rock geweest. En hoewel de film aanvankelijk voor sommige mensen wat saai was (we zeten met 7 man in de bioscoop waarvan er één irritant met zijn mobiel zat te spelen) Kickte deze film but!

In de openingssequence zie je Jack Black (de zanger van Tenacious D) als een gitarist op speed een optreden van zijn band verknallen. Leuk detail de bassist heeft een t-shirt van Pinkpop aan.


Jack Black speelt een rol die dicht bij zijn eigen karakter ligt, Een rockster, Alleen een mislukte. Om toch een beetje geld te verdienen gaat hij lesgeven op een basisschool. Hij gaat de kinderen les geven in Rock and Roll. Hij begint een band met die kinderen.

Gelukkig is er aan gedacht om kinderen te casten voor de film die al daadwerkelijk een instrument spelen wat enigszins overeenkomt met het instrument dat ze in de film moeten spelen waar door ons de “crossroads” taferelen bespaard blijven. In die film play-backed karate-kid acteur Ralph Machio (die buiten het karate kid gebeuren en Crossroads in geen enkele noemenswaardige film heeft gespeeld) de gitaar partijen die Steve Vai in heeft gespeeld. Walgelijk. De jongen heeft nog nooit een gitaar aangeraakt. En gitaar spelen is niet te leren in een week door auto’s te poetsen (wax on, wax off) of schuttingen te verven.

Nee deze film laat zien hoe lekker het is om te “rocken”. Het motto van Rock is “stick it to the man”. Zet je af tegen de gevestigde orde. Heerlijk. Ik zie daar Rom 12:2 in
De bassiste die er in speelt speelt net zo goed als ik.. dat wil zeggen in de film komt ze niet toe aan meer dan een vlakke basis te leggen. Alle andere instrumentalisten en backing vocals komen toe aan een solo .. Zij niet.. Ach ja “wij bassisten” hoeven niet altijd op de voorgrond.

Ik had het pas al weer eens dat ik mijn bas weer eens mocht beetpakken en ik heb nu een heel relaxed basje geleend (bedankt Arthur) maar nu heb ik echt weer zin om mijn opstandige aard te kanaliseren via mijn instrumenten.

Als er andere opstandigen zijn die wel eens lekker aan een instrument willen trekken dan hoor ik het graag…




Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!

Een profeet is niet geliefd in eigen land.

Ik maak mij niet populair door mij uit te sprekenmet een radicale mening. Zelfs mijn vrienden of de mensen die ik graag tot mijn vrienden zou willen rekenen (of dat wederzijds is weet ik nooit zeker) ergeren zich vaak aan me. Ik kan er niets aan doen. Ik moet!

Principes. Daar gaat het om in het leven. Als je geenmening over zaken en geen principes zou hebben zou je overgeleverd zijn aan alle externe invloeden. Je moet een ijkpunt hebben in je leven. Wat kan wel en wat kan niet. en wat denk ik erover.

Veel nieuwsberichten maken mij boos. Andere maken mij weer verdrietig. maar wat mij het meest ergert is het valse engagement van veel mensen. Wel wat zeggen maar er niets om geven. Bah.

Jan Mulder kan zich zo lekker laten gaan in Barend en van Dorp. Maar hij is eerlijk genoeg om zijn hoofd te laten hangen wanneer het hem niets interesseert. Heerlijk.

Waren er maar meer mensen die eerlijk voor hun principes uit durven komen en met zichzelf worstelen wanneer de praktijk en de principes met elkaar in gedrang komen. Dan zouden we een praatgroepje kunnen beginnen.

Ikkijk er naar uit.


Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!

Woebi forever!

WOEBI

Ik weet niet waaraan het ligt. Misschien aan het boek, misschien aan de leiding van de avond, misschien aan de afwezigheid van dennis (grapje Den) of aan de instelling van de rest van de groep maar het was een heerlijke avond.

Zoals iedereen wel zal weten ga ik elke woensdag trouw naar de WOEBI
De Woensdagavond bidstond. Gisteren was het sinds tijden weer heerlijk. De laatste tijd liep het niet zo lekker. we surften een beetje door de bijbel aan de hand van onderwerpen inplaats van dat we constructief een boek gingen uitpluizen. Gisteren was het Jakobus.

Nu leent jakobus zich uitstekend voor het ondersteboven gooien van je leven. Wees maar lekker radicaal. Volhard. Beheers jezelf. Ik kreeg alweer de bevestiging dat ik niet de enige ben die daar mee tobt.

Voor degene die niet zo thuis zijn in onze Christelijke religie en er mee in aanraking komen is dit een razendsterk boek. Voor al mijn lieve mede-tobbertjes is dit een heerlijk boek.

We worden opgeroepen om:

- Te vertrouwen. en in dit vertrouwen te bidden voor wijsheid.
- Niet klagen in verzoekingen. We komen er altijd sterker uit (geestelijk body-builden)
- en zoals ik al in een preek heb gezegd: we moeten allemaal het leid van Feyenoor din ons achterhoofd houden. Geen woorden maar daden.

Niet alleen maar babbelen maar ook eens iets doen.

daarom laat ik nu mijn pen rusten en ga eens iets doen..



Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!

De kip die met het varken trouwde..

Het is begonnen! De strijd rond het presidentschap in Amerika. Alle lage trucjes en het hele media circus wordt wee ruit de kast gehaald. Er gaat geld mee gemoeid.. Ongelooflijk veel geld. Alles over de rug van de belastingbetaler. want indirect betaald die ervoor. En alle oude strijdpunten tussen Democraten en republiekijnen worden weer boven gehaald. Alle verschillen tussen Conservatitief en liberaal worden weer even op scherp gezet. Elke amerikaan is Christen. maar neit allemaal even Christelijk. en daar wordt op gegokt. De conservatieven zijn het doel van Bush. Hij heeft de patriotische, oorlogszuchtige amerikanen al achter zich en nu de conservatieven nog.

Wat heeft de slimmerd nu gedaan? Hij heeft scherpe opmerkingen gedaan over het Homohuwelijk. De burgervader van Chicago en een aantal rechters in Winsconsin hebben het homo-huwelijk mogelijk gemaakt. Bush Claimt dat alle religies ter wereld tegen het homohuwelijk zijn omdat een heilig verbond is tussen man en vrouw. En hij heeft oor het eerst eens gelijk.

Heel nederland valt natuurlijk over bush heen. de linkse kerk vertegenwoordigd door een Nova reporter ging op bezoek bij en kreeg een complimentje van de burgervader van Chicago. De goede man wilde niet toegeven dat hij geïnspireerd was door nederland. Dat was hem de eer te na. Nee het was zijn idee. Een Katholieke bisschop (zijn er andere? Ja) maakte de reporter uit voor rotte vis en dat werd zo verknipt dat de man overkwam als een dronken man die toch wil auto rijden.

Waarom willen wij liberale nederlanders (ik uitgezonderd natuurlijk) onze vrijheden op iedereen projecteren. Man en vrouw horen bij elkaar. Passen in elkaar en kunnen zo vruchtbaar zijn. De tegennatuurlijk omgang vna homosexuelen mag dan gedoogd worden maar moet dat bevestigd worden in een huwelijk? Een geregistreerd partnerschap gaat al ver genoeg.

In Nederland willen we ook onze verworvenheden op andere landen te projecteren. Aiaan Hirschi Ali Wil een controle op vrouwenbesnijdenis. Hoe moeten ik me dat voorstellen. Een douaniere die in het broekje van elke vrouw die uit een niet vertrouwde bestemming komt? Waarom moeten we dat controleren? Waarom willen we iets strafbaar stellen wat over onze grenzen gebeurt?

Nee ik ben het niet eens met vrouwenbesnijdenis. Jakkes. het idee alleen al doet me walgen. Maar het idee van andere rituelen en gebruiken van andere culturen ook en daar doen we ook niets aan. We kijken er wel van op dat hele volksstammen halfnaakt rondlopen maar daar doen we niets aan. Dat helevolkstammen huisjes bouwen vna poep maar daar doen we niets aan. Dat hele volksstammen grote budha beelden die op de wereld erfgoedlijst staan opblazen, vrouwen doodslaan en muziek verbieden maar daar doen we niets aan. Maar als Hirschi Ali haar eigen frustratie op de rest van de wereld projecteerd moeten we allemaal in de houding gaan staan.

In plaats van ene project te financieren dat voorlichting geeft aldaar om dit soor tellende tegen te gaan willen we van uit ons kleien kikkerlandje de zaak aanpakken. België heeft al zoiets geporbeerd met Israël.. dat werkte ook niet. Laten we niet de laffe arrogantie hebben dat dat lukt. Laten we diplomatie bedrijven ne niet onze vrijzinnige liberale poldermodel ideeën projecteren op de rest van de wereld.

Laat onze cultuur onze cultuur en bewaak deze. Geen invloeden van buiten die dat mag verstoren en ook niet van binnen uit (zoals abortus, eythanasie en het homohuwelijk) Laten we waken voor de balk in ons eigen oog en niet letten op de splinter in die van een ander.

Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!