sentimentele oude zak!

Allememachies wat was het leuk.. Maar o.o. o. wat wordt ik oud.

Gisteren waren Jeugdhelden Yuri, Tom en Mike in Tivoli om mijn oude punkhartje sneller te laten slaan. Ik weet niet hoelang mijn hartje dat aankan. het was al lachen van te voren om te zien dat er een aantal mensen binnen was die niet tot de doelgroep "punk" hoorde. Een aantal klassieke metalheads die erg boos keken, meisjes met hakjes of hoge laarsjes en Jongetjes uit Veenendaal.

De obligate alternatievelingen waren er, de flevobezoekers en de jaarkaarthouders.. maar leuker was JaapJaap visjeD en visjeG waren er ook!

Als voorprogramma speelde kid down. Van deze zweedse jostiformatie werd ik niet vrolijk. De metalheads ook niet overigens. De hakjes en laarsjes overigens wel. VisjeG kon het ook wel waarderen maar misschien zaten zijn oordopjes te diep in zijn oren. Deze pop-formatie uit Ikea-land kwam nogal josti-maar-dan-gestileerd-door-leko over. en regelmatig zongen ze zo vals dat het niet meer leuk was. Het was grappig om naar te kijken omdat deze Arnold Schwarzenegger engels sprekende blonde jonge goden hun met babyvet afgeronde armpjes gelijktijdig bewogen. Dat komt de kwaliteit niet ten goede maar maakt het vermakelijk.

na een heel lang changement waarbij de roady de Gibson LesPaul van Tom en de MusicMan bass van mike LIET VALLEN en de geluidsman leuke spelletjes deed met het uitpiepen van zijn mond (!?) en zijn natte hand begonnen ze dan. Mijn helden van toen ik nog geen brommer had!

MxPx

Ze speelden veel nieuw werk, stonden wat onwennig naar elkaar te kijken en ragden er gelukkig nog wat oude nummers uit! (chickmagnet, pokinatcha, pank rawk show).. Op een gegeven moment keek mike mij aan en riep wow that is a real old shirt.. Is it real?

Ik glom. Mijn Teenage Politics shirt uit 1995 glom van trots ondanks de gaten..


Ik ook natuurlijk..

Het werd wat vervelend toen er werd gestagedived door een jongetje uit veenendaal dat voor het eerst buiten was. Deze knul bleef haken het zijn hoef (!) in mijn nageslacht... 3 pogingen later was hij eindelijk op zijn rug op het publiek beland...

Aan het eind van het concert ging ik met de nieuwe cd, mijn oude shirt maar dan gesigneerd, en twee echte MxPx plectra naar huis.. geen piep in mijn oor maar ik voelde me wel een beetje brak.
Ver voor middernacht was ik thuis en kon ik het bed in..

Welterusten nu-niet-meer-zo'n-opa sprak linda.. Maar mijn lichaam fluisterde dat ze geen gelijk had.