Aftellen!

Het is komkommertijd. Er is geen nieuws, weinig werk en iedereen praat over naderende of net gevierde vakantie. Iedereen is aan het aftellen naar een moment. Het moment dat alle collega's weer terug zijn. het moment van vertrek op vakantie.
Ik hoef nog maar twee dagen effectief te werken en dan is het vakantie. Ik verlang ernaar om lekker uit te slapen, duf te ontbijten met mijn vrouw, koffie en broodjes. Klusjes te doen waar je niet aan toe komt en om bruin te worden.

Hoewel ik dat elk jaar weer voorneem komt het er nooit van. Als ik eenmaal in de zon zit erger ik me aan het feit dat ik zo slecht het scherm van mijn laptop kan lezen, ik het warm heb en als ik dan een tukje doe wordt ik zo rood als een kreeft en met barstende koppijn wakker. Klusje.. daar ben ik te duf en te lui voor en ontbijten heb ik nooit gedaan.

We kunnen wel blijven aftellen naar de vakantie, of naar het volgende weekeinde, de volgende feestdag, verjaardag. Naar de VUT. het blijft altijd een uitkijken naar de volgende tussenpost. altijd is er weer een moment daarna waarnaar we uitkijken.. tot.. Tot de dood.. of tot Jezus terugkeert. het klinkt wel erg overgeestelijk maar ik verlang er wel eens naar. vooral tijdens de komkommertijd. Nu het neit te druk is om erover na te denken... Nu we ons realiseren hoe leeg het leven soms kan zijn. Ik verlang naar de dag dat ik Hem ontmoeten mag.. Maranatha ja Heer kom spoediglijk!