Ik heb hier een brief voor mijn moeder

Esther heeft een mooi liedje op haar site staan dat ik eigenlijk mooier vind dan die van Dré

Mijn moeder is jarig de 14e. Alleen wordt ze niet ouder. ze is al een tijdje overleden. Begraven op haar verjaardag 6 jaar geleden. Vandaag voor het eerst schrijf ik haar een brief. Nu nog een vlieger.


Lieve Mam.



Het is alweer een tijdje geleden dat je overleden bent. Het is een tijd geleden dat we gepraat hebben. En ik realiseer me dat dat eigenlijk ook niet meer kan. Maar ik wil het nog zo graag. Elke dag als ik naar je foto kijk of me dingen herinner van vroeger denk ik aan je en mis je. De manier waarop je ons huis vulde met muziek. De manier je met kinderen in het algemeen omging en met ons in het bijzonder.

Je muzikaliteit en je geestigheid, je diepe geloof en je wijsheid je zorgzaamheid en betrokkenheid zien we terug in ons, je kinderen maar we missen jou. Ik mijn spreken doen en laten zie ik stukjes van jou.

Ik zou wel eens willen weten hoe je het nu maakt. Of je bij de overleden geliefden bent. Of je aan ons denkt.

Kijk je naar beneden op ons neer? En wat denk je dan?

Hoe denk je over ons hier beneden. Esther die zo volwassen aan het worden is. Annemarie en ik zijn allebei getrouwd. Annemarie heeft een kind en ik ben gescheiden. Je zult het wel weten. De vrouw aan wie jij je laatste woorden hebt gegeven heeft me bedrogen en me verlaten. Het jonge meisje toen nog dat zo afhankelijk van me was toen ze door een fase ging dat ze, aan Anorexia grenzend, zichzelf uithongerde. We waren gelukkig. De twee belangrijkste vrouwen uit mijn leven zijn weg.

Mijn studie is eraan. Je zou zo trots geweest zijn. Dat was je al toen ik begon, en je zou zo trots geweest als ik het afgemaakt had. Nu is dat over. Een gescheiden man (of hopelijk ooit hertrouwde man) kan niet zomaar dominee worden. Al is dat theologisch ook wel recht te praten niet iedereen zal het daarmee eens zijn. Mijn carriere is stuk.

Ons huis is een zooitje. Een huis waarin jij ongetwijfeld zoveel werk verzet zou hebben net zoals bij Annemarie. Dat huis bewoon ik nu alleen. Jij zou me onder je hoede hebben genomen. Net als alle moeders van alleenstaande mannen in mijn omgeving. En eigenlijk mis ik je op momenten dat ik de was moet doen en mijn huishouden ook heel erg. Ik ben jaloers op de mensen die nog wel een moeder hebben. Een warm nestje om terug te gaan.

Met pa gaat het goed. Hij red zich wonderbaarlijk. Hij heeft het niet makkelijk met een puber in huis maar hij weet het huishouden draaiend te houden. Misschien moet ik hem eens om tips vragen. Hij zorgt goed voor Esther maar hij heeft een ander nu. Ik denk dat het bijna niet anders kon. Ze is wel aardig maar niemand kan jou plek innemen mam.

Ik mis je zo.

Soms, in mijn diepste dipjes verlang ik ernaar om bij je te zijn. Mijn hoofd weer in je schouders te leggen en met jou te kletsen over hoe ik was toen ik klein was. Jij aaide door mijn weerbarstige haar en alles kwam weer goed.

Lieve mama in de hemel ik mis je.

Je zoon

Paul






Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!