Alleen met mijn gedachten

Hij is er weer.. Mijn dip.

Niet wereld schokkend hoor. ik ben het inmiddels wel gewend. Als ik een tijdje alleen ben slaat hij toe. Het slaat je lam. je wordt lusteloos of je gaat tobben wat weer direct invloed heeft op je moraal en op je toestand.

Ik zat dit weekeinde voornamelijk in de auto en als ik niet in de auto zat werd ik geconfronteerd met mijn scheiding. Ik ging gezellig een weekeindje vrienden bezoeken.

Eerst naar de Meern. Daarna naar Appingedam de volgende dag naar Groningen (stad) en toen weer terug. Nu heb ik geen hekel aan autorijden maar alleen autorijden staat me echt tegen. dan ben ik alleen met mijn gedachten.

Deze gaan terug naar de tijd voor mijn scheiding. naar de tijd van weleer. ze gaan naar mijn vrouw (want dat is ze officieel nog steeds) die gehuwd samenwoont met een man die niet haar eigen is. Ze gaan naar mijn getorpedeerde carriëre.

Gelukkig ben ik een nuchter man. Mijn gedachten aan zelfdoding heb ik in de eerste week al afgezworen. Ik drink nog minder alcohol in mijn dipjes dan ik normaal al deed. Alleen rook ik wat meer...

Zo'n dipje kan wel even duren.

En dat terwijl het zo'n leuk weekeinde had moeten worden. Gezellig Catan spelen.. (Ik heb alweer verloren) gezellig naar een doopdienst ging en vrienden ging bezoeken (helaas het bootje gemist).

De doopdienst was ok. Goede muziek, er was te merken dat dit een warme gemeente is. Liefdevolle relaties! Alleen stak het me dat ik alleen zat. Mijn surrogaat moeder was er ook (bedankt voor het lenen Natas) en het grapje van Ferdinand bepaalde me weer bij mijn halve weesdom.

Waarom komen dat soort dingen altijd tegelijk.

Mag het alsjeblieft snel mei worden?

En laat me nu maar alleen met mijn gedachten..



Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!