donderdag 12 februari 2004

Al we need is Love sweet love.

Afgelopen weekeinde ben ik op een weekeindje geweest naar een conferentie. De foto's staan hier Een baptisten conferentie. Bedoeld voor het kader van de gemeente. Ik behoor daar niet toe maar vanuit mijn studie was ik zeer geïnterreseerd. En ik hoop toch wel tot het kader van een gemeente te gaan behoren (mijn gavenprofiel is er geschikt voor). Een erg leuke bijkomstigheid is dat ik daar mocht bassen. Dat was lang geleden. zo lang geleden dat de enige foto die bestaat van mij met een bas heel wat mensen zal verbazen.. polleke.tk

Maar dat volledig terzijde.

Waar we het over gehad hebben was over Leiderschap in de gemeente. EN zoals gewoonlijk stond ik in mijn mening weer alleen. Laat ik hem maar eens uit de doeken doen.

Wat we nodig hebben in de gemeenten in nederland die in een situatie zitten van stuurloosheid, groei en aftakeling is een Sterke Natuurlijk Leider. (een SNL) Volgens de lezing van Olov de Vries zijn er drie modellen die ind e gemeenten van vandaag gelden (de tussenvormen daargelaten) Het "bisschoppelijk model" Een SNL leidt de gemeente vanuit een autoritaire positie. De gemeenteleden vormen zich dus naar hun leider.

Dit is de meest bijbelse vorm. Als je gaat kijken naar de leiders die God aanstelt over zijn kudde zijn dat sterke natuurlijk leiders die hun authoriteit ontlenen aan hun roeping. Kijk naar Mozes. die is geroepen om zijn volk te leiden. Ze willen aanvankelijk niet naar hem luisteren. En dat terwijl hij een opleiding heeft genoten aan het hof van de Pharao. Pas als hij gevlucht is naar jefta en later terugkeert naar het volk is hij er klaar voor. dan heeft hij zijn Directe roeping van God ontvangen en verbindt God zich aan het plan dat allang voor Mozes was klaargelegd.

De roeping is allesbepalend voor authoriteit binnen God's koninkrijk.

Als we kijken naar Samuel die door God geroepen wordt is hij in de tempel. Nergens een betere plaats om je klaar te stomen om in God's dienst te staan. God zorgt ervoor dat je komt waar je zijn moet en Hij laat je het merken.

De twee andere vormen zijn het Presbyteriaans model wat er op neer komt dat een deel van de gemeente wordt uitverkoren door de gemeente om de gemeente te leiden. Ik kan me er weinig bij voorstellen. Het democratische model is natuurlijk aanlokkelijk maar ik kan er geen bijbels prescedent voor vinden.

In de praktijk werkt het vrij goed. Omdat iedereen zijn vertrouwen heeft in de "volksvertegenwoordiging" Alleen is er geen roeping van God en ook geen toerusting.

De derde en laatste is het communistische model. Het congegrationalistische model waarin de gehele gemeente over de gemeente beslist. Het risico is dat mensen met een beetje invloed maar zonder visie, toerusting of roeping het voor de rest verstieren. Een gemeente loopt ook het risico om lang stuurloos te blijven.

De lezing van de "gastspreker" was fantastisch. een wetenschappelijk lezing naar aanleiding van zijn dissertatie over leidingeven in de gemeente. Een Studie van de Bijbel, de praktische theologie en alle (populair) wetenschappelijke literatuur over leiding geven in de gemeente.

Zijn stelling is dat de maatschappij en daarmee de gemeetne en daarmee het leiding geven aan een gemeente is veranderd. Er wordt geen authoriteit ontleend aan iemands functe maar meer aan zijn charisma.

In mijn ogen is dat niet helemaal de bedoeling. Ik ben van mening (aan de bijbel ontleend) dat we niet moeten vormen naar de wereld maar ons moeten hervormen naar wat we van God leren. (rom 12:2)

In de praktijk zien we dat het niet alleen ontbreekt aan sterke leiders maar ook aan liefdevolle relaties, een hartstochtelijk (Nee..niet passief maar passioneel) geestelijk leven.
Hoe kunnen we nu bewerkstelligen dat we weer voldoen als gemeente aan dit soort groeikenmerken.

Als we ons weer onder de authoriteit van God stellen en daarmee onder de authoriteit van de schrift en daarmee ook onder de authoriteit van een SNL. Een voorganger die ons leert en voorleeft hoe we moeten leven. Een herder die zijn kudde hoedt met veel liefde. Een vader die zijn gezin bestiert. Niet altijd vormen naar wat de gemeente verlangt maar wat de gemeente nodig heeft. Een geroepen herder, vader, profeet en leider weet wat zijn kudde nodig heeft. Omdat hij geroepen is, de gaven heeft en toegerust is. Het pleps, ik ook dus, moet zich daarnaar richten. Onderling moeten we in liefde met elkaar omgaan, elkaar in liefde vermanen en terechtwijzen en elkaar helpen en dragen waar nodig.

What we need is love sweet love... en een sterke leider...






Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten