New Idols...

Het deed mij wat, de dood van Fanny Blankers-Koen. Deze Francina Elsje Koen die in 1948 met goud werd behangen op de olympische spelen. Ze kreeg bij haar huldiging in nederland een fiets. Het hele land, zeg de hele wereld, lag aan haar voeten. Haar leven word nu algemeen gezien als een kruistocht voor de proffesionele vrouwensport. Haar overlijden haalde zelfs de New York Times

Ach ja. jaren terug hadden we nog helden. Echte helden. Mensen die iedereen kent, waar iedereen naar opkijkt.

Johan Cruyf is de voetbalheld van de vorige eeuw. Deze taalknutselaar doet het nu zelfs nog heel leuk "das Logisch, das een gegeven".Ik kan me herinneren dat we allemaal Cruyfiie wilden zijn met voetballen. Ik kon het niet maar dat gaf neit. in je droom speelde je als Cruyf in een groot stadion voor een groot publiek.

Iedereen roemde die mensen en iedereen was trots op die mensen. Ik kan me nog herinneren dat een cabaretier een soort conferance hield als feyenoorder die Cruyf verafschuwde maar hem hartelijk uitnodigde om bij feyenokord die vuile trucs te komen aanleren.

Ook in mijn "Heimat" de Hoeksche waard is er nog steeds een gepaste trots op Ard en Keessie. Vooral Keessie. die kwam uit Puttershoek. Een dorpje waar ik dagelijsk langsrij.

Tegenwoordig hebben we geen helden meer waar we trots op zijn. Geen idolen en geen Iconen die we volgen. Wellicht zijn ze er nog wel maar door het hoge tempo dat ons leven heeft aangenomen wisselen ook deze zich erg snel af.

In de muziek zien we dat Idols gekweekt worden. K-otic is iedereen al weer vergeten. Alle jonge meisjes zijn nu verliefd om Jim (spreek express stiekum uit als Djim). Alle homosexuele jongens op Jamai.

Niemand weet hoelang deze helden aan blijven. Het kan zo met je zijn gebeurd. Henny Huisman die zelfs met de EO in zee moet gaan om nog met zijn gezicht op televisie te komen. En hij word daarvoor vergoeid. Als Henny God tegen is gekomen zal hij dat wel voor de publiciteit doen. Oprechtheid en eerlijkheid wordt niet meer op prijs gesteld.

De verering van idolen is over. Een korte knaller kan je nog wel maken maar lang blijf je niet op je voetstuk staan. Niet alleen de snelheid van ons leven heeft daar mee te maken maar ook de liefdeloosheid tegenwoordig. Niemand geeft er meer om. Liefde staat tegenwoordig gelijk aan sex en niet meer aan genegenheid. Niet meer aan betrokkenheid en interesse. Wanneer je behoefte niet word vervuld dan kies je een andere liefde. Dat geld op idolen en helden gebied maar ook op persoonlijk vlak en zeker op geestelijk vlak.

Her persoonlijke vlak laat ik om duidelijke reden maar onbesproken maar het geestelijke vlak is interresant.

Als je gaat kijken in de keuken van grote gemeentewerkers (nee geen straatvegers.. maar God's grondpersoneel) dan zie je dat liefdevolle relaties erg belangrijk zijn. Liefde, warmte, betrokkenheid zijn zo belangrijk. Ik heb op de teenerclub een liedje geleerd met daarin de illustere regel "they will know we are Christians by our love". Helaas is het vaak haat en nijd in diverse kerken en gemeenten en onder Christenen onderling.

Laten we proberen om de haast te bewaren voor op het werk en de liefde te tonen in onze momenten van rust. wellicht dat we die rust en die liefde mee kunnen nemen in werks school en ontspanning. en kunnen we laten zien wie onze echte Idol is. Jezus Christus. en dat die nooit zal afdoen of van zijn plaats gestoten wordt.

Ik doe in ieder geval mijn best...






Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!