Karl Barth
Ik was gewoon een beetje aanhet surfen toen ik eens dacht te gaan kijken op de Trouw Pagina. Mijn Gereformeerde vader heeft mij beïnvloed inmijn keuze van krant. als ik af en toe eens een krantje koop is dat meestal de trouw. Hoewel deze krant voor een gesjeesde theoloog hier en daar wel op het randje is qua opvatting weiger ik mij over te geven aan een RD of een ND.. En ik lees graag mijn nieuws op het internet.. dus zodoende..
Via het Theologie Filosofie katern struikelde ik over een artikel serie over theologen van de vorige eeuw en ik werd opnieuw gegrepen door bovenstaand artikel.
Barth wordt geciteerd [i]Als ik terugkijk op mijn levenspad, kom ik op mijzelf over als iemand die de donkere trap van een kerktoren opklimt en houvast zoekt aan de trapleuning, maar in plaats daarvan tot zijn grote schrik het touw van de bel vastgrijpt.''[/i]
Zo voel ik me ook wel eens. maar de theologie van Barth is zo heerlijk eerlijk en oprecht en doet ook niets af van waar we in geloven.
Ik merk de laatste tijd zo vaak dat gelovigen, hoe oprecht ook, graag af willen van bepaalde gegevens van onze religie. Ik hoop en bid voor een kentering hierin. In de genoemde artikel serie wordt zelfs ruimte gegeven aan drie "jonge" nederlandse theologen. De enige vrouw in dit gezelschap,Rebecca Onderstal, haalt onder andere onze Broeder Kuitert onder uit [b] en ik citeer[/b] [i]Kuitert met zijn boeken over Jezus en het algemeen betwijfelde geloof is voorbij. Die keert zich tegen dogma's waar ik niet mee ben opgevoed. Hij zegt wat we niet meer hoeven te geloven, maar misschien willen wij juist wél geloven, in het wonder, in de mystieke dimensie van het leven. Uitgaande van de bijbelse verhalen ontdek je je eigen verhaal, kun je Jezus ontmoeten als een concrete persoon, ook al is hij niet je buurman next door. Kuitert zegt: dat geloof hoeft niet, probeer het maar niet. Maar ik vind het de uitdaging juist wel de traditie opnieuw te ontdekken.[/i]
Hoewel ik haar post-moderne opmerking over"je eigen verhaal" niet kan waarderen ben ik heel blij met een uitspraak van een hervormd theologe.. Er is dus wel degelijk leven in de reformatorische kerk en niet alleen traditie. daar ben ik een hele tijd erg bang voor geweest. maar om over het evangelisch amateurisme en met reformatorisch proffesionalistische traditionisme heb ik het later wel eens...
Het jeukt weer in mijn grijze cellen. hoewel mijn leven in een dip zit heb ik er weer zin in.. toch maar eens een boekje bestellen onder het motto van goedheiligman voor mezelf spelen.
lekker!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten