Het doel in mijn leven.

Het moge duidelijk zijn. Ik zit in een dipje. Een behoorlijke dip. Zelfs zo'n dip dat mijn functioneren als mens er bijna door in gevaar komt. en mijn functioneren als Christen helemaal.

Tijd om de zaken op een rijtje te zetten.

Het is heel prettig om goede vrienden te hebben. Vrienden die voor je zorgen en naar je omkijken. Hier in de buurt en ver weg. Een tijdje geleden ben ik eens gaan mijmeren langs het strand om mijn leven eens op orde te brengen. Het is dan erg makkelijk om dominees en andere geestelijken in je kennissenkring te hebben. Alleen... Geconfronteerd zorden met je zelf is erg lastig.

Ik ben er erg blij mee dat ik hier en daar slechts een telefoontje bij mijn mentale coaches vandaan ben. het gebeurt regelmatig dat ik weer via de telefoon gered word. Ook gisteren was weer zo'n dag.

De telefoon redde mij. en ik hoefde niet eens zelf te bellen. Een uitnodiging voor een potje Catan is nooit weg. Vooral als je daardoor nieuwe mensen leert kennen.

Ik ontmoette onder andere een jonge man die mij het hemd van het lijf vroeg. mensen die mij al langer kennen weten dat ik me daarin herken. alsof ik in de spiegel keek en 10 jaar terug kon kijken. De goede jonge man (die het vast heel vervelend zou vinden als ik zijn naam zou noemen) werd op zijn beurt weer bestookt met vragen van mijn kant. "wat is het doel in je leven?" stelde ik de vraag die ik eigenlijk mezelf al tijden stel, het cliché " gelukkig worden of liever gelukkig zijn" kwam terug maar ik was niet overtuigd. Ik begon cnfronterend te worden: "Heb jij Jezus Christus al erkend als Redder in je leven?" vroeg ik hem. het gesprek kreeg direct diepte. en langs hekele puntjes als roken en uitgaan maar vooral acceptatie door je vrienden kwamen we tot de kern. Je kunt kiezen het eeuwige leven "smoking or non-smoking" doelend op de hel als poel van vuur... Theologisch niet helemaal kosher maar het rolt zo lekker je mond uit.

Ik haalde, voordat het echt laat werd het varhaal van Nico de Mus aan (joh 3) en liet de jongen los uit mijn greep. Ik was uitgeput. het was lang geleden dat ik nog een gesprek met zulke diepgang over de basis van het Christelijk geloof heb gehad. ik ben bang dat dat al weer bijna 10 jaar geleden was toen ik nog op de dijk van Oud Beyerland liep..

De avond moest een gezellig christelijke spelletjes avond worden. er werd geopend met een bijbeltekst. 1 joh 4.. hoe die twee teksten die ik in dit stukje noem maar eens tegen elkaar... Ik kreeg een knipoog van God. de uitputting die ik voelde draaide om in een berg energie. daar zat ik op te wachten...

We gingen nog even wat drinken (mijn "hosts" en ik) en teon de klok 2 sloeg was ik thuis. Geestelijk en lichamelijk. Ik had weer een doel voor ogen. dat doel is nooit ver weg geweest en heeft altijd sluimerd. maar ik heb het weer helder voor ogen. De opdracht die ik kreeg waardoor ik ook theologie ben gaan studeren is " gaat heen maakt alle volkeren tot mijn discipelen en leert hen onderhouden al wat ik u geboden heb." daar wil ik in gaan staan. Geluk komt later wel...

De invulling? tja... dat is een ander ding. Deze morgen weigerde mijn wekker mij krachtdadig te wekken en heb ik weer een adventszondag gemist. Tja zelfs gesjeesde thologen zijn mensen... Maar wel mensen met een doel in hun leven!

verder heb ik een heerlijke zaterdag gehad. en dat was lang geleden...