of voor mensen die ons programma nog niet gezien heeft(iedereen op 4 man na dus): de politie geen Humor!
Gisteren was de generale voor de halve finale voor kleinzalig. We hebben de hele avond doorgespeeld en ik had mijn Toyota Aikol binnen het hek van het schooltje waar JeleJele werkt. Toen we de kraam weer hadden afgebroken en ingeladen wisselden we een half woord, keken verbaasd naar de auto die langs kwam rijden en ik reed weg en werd prompt klemgereden door een politie auto met daarin niet één, niet twee maar wel drie dappere dienders. De raamambtenaar opende het portierkijkglas en ik volgde zijn voorbeeld en hij vroeg mij: "Wat zijn wij hier aan het doen?". Voor de eerste keer in mijn leven hield ik mijn grote mond en zei niet" Nou, overleg eerst even met uw collega's misschien dat zij het weten, maar ik vermoed dat jullie mij net klem hebben gereden". Ik vertelde beleefd dat we gebruik hebben gemaakt van het schooltje om te oefenen voor ons cabaret optreden van vrijdag. "Ja maar wij zien hier nooit auto's staan en u stond dar zo vreemd geparkeerd" was de verklaring, waar ik niets mee kon, van de achterdochtige ambtenaar. De agente achterin keek streng door het raampje van achter haar opgeslagen kraag. Ik wilde nog zeggen dat 'ie dan vaker langs moest komen rijden vooral omdat er al 36 keer ingebroken was, wat ik niet wist maar ach.. agentje pesten is zoooo verleidelijk. En dat nog geen uur geledenn de voltallige alternatieve jostiband van Amersfoort "Rosanne" aan het verkrachten waren (het liedje, niet een werkelijke vrouw)
Ik legde uit dat het makkelijker was om met je kofferbak naar de deur te staan omdat je dan niet zo vaak heen en weer hoeft te lopen en dat we de ruimte wilde gebruiken omdat een aula van een school nu eenmaal meer ruimte biedt dan de gemiddelde huiskamer.
JeleJele kwam aanrijden in zijn bolide, stapte uit en riep " Ik ben zo'n harde werker" De agent, die net van mij te horen had gekregen dat JeleJele in het "object" werkt begreep de humor niet van de opmerking en herhaalde zijn "wij zien hier nooit auto's staan s'avonds" en JeleJele herhaalde, dat bedoel ik, ik werk hier en ben dus zo'n harde werker dat ik hier nu nog ben.
De leegte in de blik van de agent was veelzeggend.
JeleJele bood nog aan om te bewijzen dat hij in bezit was van sleutels en alarmcode (en had, voor wat dat betreft ook zijn lokaal aan kunnen wijzen)
maar ongelegitimeerd en zonder dat de ijverige gewapende postbodes überhaubt gecontroleerd heben of het "object" ergens sporen vertoonde van geforceerde entree verdween het treurige trio weer de amersfoortse avond in.
Ik hoop dat er morgen geen agenten in de zaal zitten..
met een kofferbak vol gestolen goederen kwam ik die avond thuis.. (nee hoor.. grapje)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten