dinsdag 8 mei 2007

afscheidsrede

Voor een dag van morgen

Wanneer ik morgen dood ben,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind,
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel het aan de stad,
hoe lief ik je had.

Maar zeg het aan geen mens.
Ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven dat
alleen maar een man alleen maar een vrouw
dat een mens een mens zo liefhad
als ik jou.

Hans Andreus


Nee ik ga geen zelfoord plegen.. Ik moet naar de tandarts.

De Neo-kampbeul in wittejas, met zijn voetangels in miniatuurformaat. Ik ben er als de dood voor. Die gasten hebben gestudderd. En als ze net zo goed gestudeerd hebben als de studenten die ik om me heen zie (dronke ballen of koor(lees: corps)meiden) dan weet ik niet of ze weten wat ze doen..

Mocht u ik u pas terugzien in de hemel:

ik ben degene met dat kroontje.


edit: Ik leef nog.. Score na zes jaar slechte mondhygiëne en geen tandartsbezoek: slechts twee gaatjes...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten