Verse vis!

vandaag heb ik twee dooie vissen opgegeten.. want ze zijn er weer de nieuwe haringen.. Hollandsche nieuwe.. uit: Noorwegen..

maar dat mocht de pret niet drukken dus voor 10 euro (je kunt maar 1 keer je eerste hollandsche nieuwe per jaar eten) kocht ik een paartje. en de kwaliteit? de vis was ok.. lekker vet. niet van die magere scharminkels.. de smaak was niet te zout.. maar de graatjes en de restjes vel drukten de pret behoorlijk.. Een slechte zaak.. want ik had mij er zo op verheugd. Eigenlijk hoort er een wit biertje bij.. maar dat drinkik vanavond dan wel.. als Mosterd na de Maaltijd.

Zoals zoveel dingen bracht het genieten van de haring mij terug naar betere tijden. De tijd dat ik hier voor het eerst kwam. Ik ging dan met de auto naar mijn oma en reed even langs de visboer voor een stelletje hollandsche nieuwe.. Mijn Oma (die in augustus 82 wordt)smulde mee. Of haar dokter het met haar eens was laten we in het midden..

TOen een tijdje later mijn vrouw ook een baantje had gevonden in Rotterdam kwam ik iet meer.. omdat vrouwlief de auto meenam en ik niet mijn pauze konopofferen om langs te gaan.

ze kwam kort daarop in het ziekenhuis te liggen.. we gingen wel een keer voorbij..
Oma bleef niet dezelfde..

Het ging steeds slechter met haar. DE laatste keer dat ik haar bezocht heb in haar flatje was meer dan een jaar geleden. We haalden een chineesje op en we gingen bij Oma eten. Oma was uit haar doen. DE TV bleef aanstaan. iets waar ze vroeger een hekel aan had en ze sprak verward over bezoek waarmee ze relateerde aan de mensen op tv.

ikkon het niet hebben en mijn bloeddruk steeg. verdubbelde bijna.
Ik nam min vrouw apart en we besloten te vertrekken. we pakten de chinees in en stopten die in de vriezer.. we moesten wel ruimte maken en jaren oude rommel weggooien.

Later is ze opgenomen in slingedaal.. een tehuis voor oude vandagen. daar ben ik een keer of twee geweest.. het deed me pijn om de herkenning in de ogen van mijn oma te zien. maar ze kwam maar niet op mijn naam.

Het einde is nabij. ik zla mijn oma maar niet meer vermoeien met mijn scheiding.. zeker omdat ze vroeg hoe het op school ging met mijn neefje.. van anderhalf..

Ik mis haar nu al. haar lichaam is er wel maar haar geest is niet thuis.


Voor ik in mijn auto stap kijk ik nog een keer om
Oma staart naar buiten, lijdzaam en gelaten
Een aangevreten standbeeld, getergd door ouderdom
Dat hardop in zichzelf staat te praten

Als in een poppenkraam staat zij daar voor het raam
Ik heb moeite om mijn tranen te bedwingen
Ik zwaai nog even vlug maar het oudje zwaait niet terug
Het lijkt wel of ze zachtjes staat te zingen

Oma waarom liet je mij in de steek
Heb je mij geestelijk verlaten
Je ogen zo flets en je haren zo bleek
Ik zou nog zo graag met je praten

Opa was jouw alles en toen hij was dood gegaan
Zat je urenlang stil voor je uit te staren
Je maakte niets meer schoon
Je vervuilde langzaam aan
En je sprak verward over je kinderjaren
Soms liep je 's avonds laat
Met de poppen over straat
Die jij nog uit je kindertijd bewaard had
En ik weer nog van die keer
Oh je wist volstrekt niks meer
Dat je een hele nacht bloot voor de koude haard zat

Oma waarom liet je mij in de steek
Heb je mij geestelijk verlaten
Je ogen zo flets, je haren zo bleek
Ik zou nog zo graag met je praten

Vorig jaar december zei je
Jij weet toch als ik later groot ben ik dan ga studeren
En heel misschien verhuizen we dan naar de grote stad
En vraag ik aan papa om nieuwe kleren
Ach je had het al verwacht
Toen ben je weggebracht
Daaraan bleek eenvoud weg niet te ontkomen
En soms als je helder bent
Dan vraag jij me lieve vent
Waarom heeft de Heer mij nog niet weggenomen






Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!