De laatste dag

Een lach en een traan. Alles heb ik hier meegemaakt. Mijn allereerste vaste baan. Ik begon hier als telefonische helpdeskmedewerker. Lekker duitse klanten helpen. Maar na een jaar ben je dat wel zat. De hele dag printers instaleren en vragen beantwoorden die je als ervaren computergebruiker allang niet meer zou moeten stellen. Ik heb daar afscheid van genomen toen ik eens in mijn lunchpauze een filmpje zat te kijken. dat was in de tijd dat films sharen nog alleen was weggelegd voor de slimmere mensen op deze aardkloot.

Toen zochten ze in Rotterdam iemand die de taal sprak en back-up wilde zijn voor de dame die op "vakantie" zou gaan. De laatste dag voor haar vakantie leverde ze haar ontslagbrief in en werd ik verzocht om te blijven. Dat deed ik maar al te graag. Mijn ex was ontslagen van haar werk in België en kon dus terug naar Nederland komen naar de familie die ze zo mistte. Hadden we het maar nooit gedaan. dan was ik nu nog steeds getrouwd.

Ik bleef aan. En ik we kochten een huis in Strijen. Simone kreeg een baan waar ze haar minnaar ontmoette.
Dat huis staat nu te koop en ook al heb ik nog geen nieuwe woonruimte.. de Heere zal wel voorzien. dat heeft Hij altijd gedaan. Ook een nieuwe baan, de kans om weg te gaan bij mijn ex, haar familie en haar werk vandaan. Ik rij er nu dagelijks langs.. brr.

De laatste dag valt mij zwaar. Ik realiseerde dat ik voor de laatste keer achter mijn laptop zit, de laatste keer mijn pasje om mijn nek heb. de laatste telefoontjes de laatste lastige vragen..

Ik zal het dus missen hier. De uitstekende relatie met directe collega's. De sfeer in het pand, de feestjes, de gadgets, de pringles, alle contacten en het ruime budget.

Een lach en een traan om de mijmering naar betere tijden een traan over het toekomstig gemis. Een reikhalzen naar een nieuwe functie met meer verantwoordelijkheid. Een mogelijkheid om God te dienen.

Mijn leven is niet rooskleurig maar ik krijg nu een nieuw canvas om opnieuw te beginnen. In het begin zullen er nog lijnen doorkomen van het vorige schilderij maar in de loop der tijd hoop ik daar over heen te kwasten..

dus ik wens mijzelf Happy Painting and God Bless..

Afscheidsreceptie.

Ik hou van een feestje maar ik kan er de laatste tijd niet van genieten. Afgelopen vrijdag heb ik mij ervan overtuigd dat het maar een keer moest. Mijn allerlaatste feestje bij Procter & Gamble. Zeg maar mijn afscheidsreceptie.

Je mocht je partner meenemen maar ik had geen zin in het verklaren van de verandering in uiterlijk van mijn partner. dat wil zeggen .. het is een ander. Maar zoveel was duidelijk.

Helaas is me wel al eens gevraagd waar mijn vrouw was.. "Die is 11 maanden geleden bij me weggelopen na een tijdje vreemd te zijn gegaan" Wat de vraagsteller lichtelijk schokte. Het is niet erg.. ik zit er al langer mee. De vraag kwam minder hard aan dan verwacht..

Bedrijfsfeestjes hebben vaak de gedwongenheid van lollig doen en eigenlijk een soort informele vergadering. Met de partners erbij valt dat meestal wel mee. Nu dus ook. Vooral omdat je je jezelf moest opdoffen alsof je was blijven steken in een van de 4 decennia waarin P&G in Nederland actief was. Ik was als een soort slap aftreksel van John Travolta uit zijn Grease periode verschenen..

Ik heb nogal wat foto's genomen. Niet zulke goede als de proffesionele fotograaf die er rond liep.. Maar goed.. het idee was leuk. Door die proffesionele fotograaf sta ik ook op de foto. Hij heeft geen portretrecht betaald.. Maar dat terzijde.

Jamai was er ook. Deze Idols winnaar (en grootste loser van World-Idols) coverde er op los en entertainde aardig. Dat wil zeggen de hele zaal stond tegen het podium aangeklemd al waren ze tienermeisjes.. Alleen het geschreeuw zoals je alleen bij Jim nog hoort was niet te ontwaren.

De foto's zijn hier (proffesioneel) en hier (persoonlijk) te vinden

ene CB Milton had minder suc6.. Daardoor kon ik er minder foto's van maken.. maar dat maakt niet zoveel uit. De avond liep al op zijn eind en een gezellig gesprekje in de hollandsche bar en in de lounge later werd ik vrolijk thuis gebracht (net iets te snel.. FLITS!!)

De lokatie was leuk, het eten verzorgd, het bier koud en het entertainment leuk.. Niet slecht als afscheidsreceptie..

De Heere zal wel voorzien

In mijn leven ben ik altijd wel radicaal geweest. En ik heb getracht om te leven naar God's Wil. Lang niet altijd is dat gelukt. Maar dat is onze zondige natuur. Wel wil ik staan in de belofte van "de Heere zal wel voorzien". Nee ik verzoek Gode niet. Ik wil een biddende houding aannemen wat betreft mijn financiën, woonruimte en vervoer. Wat niet wegneemt dat ik dat zelf moet regelen. Dus struin ik het internet af naar woningen, auto's telefoons, abbonnementen en verzekeringen.

Ik hoop dat u, lezer, die gebeden wilt meebidden en de dankpunten als lof en eer naar de Allerhoogste wil laten opstijgen.

Ik raak mijn bedrijfswagen kwijt, mijn laptop en GSM. Dat krijg je als je je baan verliest. Dit indirecte gevolg van mijn scheiding zet mijn leven op zijn kop maar keert hopelijk mijn leven ten goede. Ik heb een auto kunnen kopen. Dankt de Heere daarvoor.

Ik moet in mijn eentje de hypotheek betalen voor een woning die ik samen met mijn ex-vrouw heb gekocht. Bidt voor uitkomst in deze kwestie want ik ga er aan failliet. Bidt voor een nieuwe woonruimte. Dank voor een tijdelijke oplossing.

Dank voor mijn nieuwe werk. Ik verdien maar een klein deel van wat ik eerst verdiende maar De Heere zal wel voorzien!

Ik leef van Dip naar Dip

Het is weer eens zover. Ik ben kapot. Ik weet niet eens hoe het komt. Toegegeven het afgelopen weekeinde was druk maar niet zo druk als dat ik het vroeger wel eens had. Vandaag heb ik zelfs de Woebi afgezegd. Ik was te moe. Nu lig ik op bed (het is nog niet eens half 9)mijn BLogger aan te vullen. VRoeger zou ik er iet eens over gedacht hebben om de woebi over te slaan. Wellicht dat op de momenten dat ik daar Vroom mijn bijbel open deed mijn vrouw zich liet nemen door haar minnaar.

Dat is toch niet te geloven.. Ik kan er, vooral als ik zo moe ben, met mijn verstand niet bij en ik wordt in mijn functioneren beperkt. Hoe moet ik mij concentreren op het verkopen van mijn huis als mijn ex de papieren niet wil tekenen?
Hoe moet ik mijn financien op orde krijgen als ik nog steeds dingen dubbel moet betalen en ik nog steeds geen beschikking heb over mijn eigen rekening?

Dat soort dingen legt mij lam. de kosten van mijn hypotheek en een huurwoning kan ik niet allebei betalen. Wat moet ik dan eten? bakstenen?

Ik zal genoodzaakt zijn een deel van de boedel te verkopen. Het deel wat mijn ex wilde hebben gaat er het eerste aan. Het meeste is ze al komen stelen. ik heb niet eens kunnen controleren wat. Ik, en tegenstelling tot haar, heb geen lijst met wat er in huis is.

Ik wordt er zo moe van. Hoe moet ik genieten van het leven als ik zo veel met me meesleep.

Ik heb mazzel dat ik hier en daar een dagje vrij heb en ik af en toe uit kan slapen.

Zo vang ik hier en daar een dipje op.

Op naar de volgende.. Met frisse tegenzin!

uitputtingsslag

Soms stop ik mijn weekeindjes wat erg vol.. nu was het wel heel erg extreem. Donderdag begon het al. de YFC Staf-dag met alle YFC medewerkers die het ook maar enigzins op konden brengen om mee te doen een dag mediteren, bidden en danken. Ik ben normaal gezien niet zo op gedwongen samen bidden en zo en op gedwongen vormen maar ik was alt e laat gekomen en een beetje duf ( ik heb zo ontzettende hekel aan de warmte.. ik slaap er niet door ) dus mijn drempel was wat lager. Wanneer we allemaal moesten knielen voelde ik de Geest echt werken.. Na een wat alternatieve lunch (rookvlees en kiwi op brood vind ik niet zo'n lekker idee) gingen we naar buiten om te sporten. Iemand die mij een beetje kent weet dat ik liever lees, tv kijk of iets anders passief doe zoals lekker interneten dan dat ik me op enigzins sportieve wijze in beweging zet.. Maar YFC had er werk van gemaakt en ik deelde mezelf in in een team met mensen die ik niet kende en ik ging er voor. flauwe spelletjes als touwtrekken en een waterrace, een rupsband loop werden door volwassen mensen met een kinderlijk enthousiasme en een onovertroffen fanatisme gespeeld.. Vals spelen was niet van de lucht maar alles met een vriendelijkheid waar ik me heerlijk in thuis voelde. jammer is alleen dat ik mezelf bezeerd heb bij de stormbaan.. een 2e graads brandwond/schaafwond op mijn knie (ik werd er vandaag weer aan herinnerd door de YFCers die ik tegen kwam op de EO jongerendag.

Een BBQ en de voetjes van de vloer... een vlotte rit terug en snel mijn bed in..


vrijdag

Johan en Joris zouden bij mij komen logeren om lekker naar de golden earring te gaan (vorig jaar ging niet door omdat ik naar blof ging) ze kwamen wat laat en namen een leven mee. Een heineken EK toeterhoed, voetbal fluitjes, een scheetmachine en lekker belgisch bier.. alweer een bbq later (en het voorprogramma vanuit de achtertuin genoten te hebben)gingen we naar Golden Earring. Plassen in een douche, een gesuggereerde diefstl van een portomonaie en het weerzien van ex-medescouts vermeerderden de pret.. om 3 uur nog lekker de vliegende panters kijken en kip eten en maar gaan pitten.. ik kon me niets voorstellen bij de verhalen van J en J over het vertellen van het evangelie aan dronken fans en gesprekken met George Barry Rienus en Ceasar... we moesten vroeg op.. dus maar snel gaan pitten..

zaterdag

Johan is lastig wakker te maken en anderhalf uur later dan gepland vertrokken we richting Arnhem. na drie uur (ik haat file) kwamen we aan bij het gelredome..
Na 7 jaar eindelijk weer eens een Jongerendag. ik was onder de indruk van de menigte. de diensten deden me niet zoveel en de praatjes van Esbach en van Reebergen konden me niet boeien maar de dag, de standjes en de ontmoeting van internetcontacten lieten me niet onbetuigd. ik kon alleen niet weerstaan om te denken aan de naam Jongerendag.. Ik noem dewe dag al tijden de EO guppenclubdag. De jongeren zijn wel erg vers. niet alleen gezinnen met kinderne komen maar ook pre-pubers 5compleet met strakke truitjes en strings) komen in grote getalen en vele oudere jongeren en zelfs ouderen. Ik weet nog wel dat ik voor het eerste met mijn zus naar de jongerendag ben geweest en we een bejaard echtpaar tegenkwamen. dat was een uitzondering. VErder waren er toen (in de galgenwaard) veel hoedjes en jongeren met alternatieve inslag en "gewone" jongeren. Nus is het evenement niet te onderscheiden van een fox-kids dag of een break out evenement. ik weet niet of ik me daar lang thuis ga voelen.

nu ben ik moe en ik besluit bij deze dat ik morgen de rustdag ga wijden.. (en misschien wat foto's ga uploaden)

Van je buren moet je het maar hebben.

Een goede buur is beter dan een verre vriend. Nou geef mij maar een verre vriend.

Ik heb het er niet zo op.. Buren. je kiest er niet voor zoals je voor je vrienden kan kiezen. ik heb het op zich nog wel getroffen met mijn directe buren.. Een lief stel met een scheetig klein manneke. Hij is politieagent en heeft een heel fel hondje dat zorgt dat de meeste mensen er wel twee keer over na zullen denken voordat ze een kraak zetten.. (ja sommige)

De directe overbuurvrouw is eens schat. haar laatste zoon is het nest uitgevlogen.. en ze zit alleen. dat is niet makkelijk voor haar sinds haar man plotseling was overleden.

de rest van de buurt (op de familie Monster na met 3 schattige kinderen die net ff iets te nieuwsgierig zijn) het is wel gezellig hoor daar niet van. en je krijgt een vriendelijk knikje als je langsloopt en met de kids uit de buurt is het leuk water/sneeuwballengevechten houden..

ik kan alleen niet zo goed tegen de overbuurvrouw die altijd achter de gordijnen zit te loeren. ZE houdt alles in de gaten. en als je naar haar zwaait doet ze alsof er niets aan de hand is. het is vreselijk eenzaam. want als je ze spreekt zijn de buren meelevend en aardig maar ik heb naast de directe buren aan heel de straat niets gehad. Helemaal niets.

Nu staat er een bord in de tuin. TEKOOP en binnen de kortste keren hingen er vlaggetjes in heel de straat. en die hebben ze opgehangen AAN MIJN HUIS

ze zijn het niet eens komen vragen. ik weet ook wel dat het voor de EK is.. maar ik vind het zo jammer.. ik had zelfs mee willen betalen met de vlaggetjes.. dat had me niet uitgemaakt (al heb ik helemaal niets met voetbal - laat staan het EK-)

Er wordt door iedereen gedaan alsof ik er niet ben..

Bent u daar nog?


Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!

why my guitar gently weeps

Ik heb het niet meer de laatste tijd. Ik weet niet meer wat me overkomt maar ik kan op de een of andere manier niet meer zo genieten van het leven. Alles wat ik doe schijnt op de een of andere manier verkeerd te gaan. En alles om mij heen stort in als een kaartenhuis. Nu ben ik nooit voor het geluk geboren. Ik werd als kind al gepest, ik was iel en schrielerig, traag, slap en lelijk. Mijn moeder kocht mijn kleren op zo'n manier in dat het onmogelijk was om leuke combinaties te maken.. op de een of andere manier liep ik altijd voor schut.
Ik was slim, niet slimmer dan de slimste uit de klas maar wel bijna. Dat is fout op de basisschool.. dat moet je niet doen. en op de middelbare school al helemaal niet.

Ik ontspoorde een beetje tegen die tijd. Maar een school of twee later en een bekering verder leek het goed te gaan met me.

Nou nee hoor.. niet echt.. Het leek veel belovens, studeren, trouwen. Nou het liep allemaal mis.
Mijn studie liep mis nadat ik in een dip raakte na het overlijden van mijn moeder. Een jaar heb ik in de put gezeten.. maar ik kroop er langzaam uit..

Op de dag van de ondertrouw kregen we de diagnose dat mijn (in middels ex maar toen nog aanstaande) schoonzusje een hersentumor had. Toen maar het feest afgezegd. Dat huwelijk liep op de klippen maar niet voordat we een porachtig appartement in Leuven hadden verruild voor een huisje in Strijen.. daar wil je niet dood gevonden worden..

Nu zit ik daar alleen. en nieuwe woonruimte vinden of in ieder geval dit kippen hok verkopen (dat ik in mijn eentje in mijn gemoedstoestand onmogelijk schoon kan houden laat staan het onkruid uit de tuin kan weren.. het lijkt wel of de kabouterjes het s'nachts poten) dat wordt een hels karwei.. en nu raakt gestaag mijn spaargeld op..

als ik een andere woning betrek en dit huis is nog niet weg. dan kom ik bij alle vrijwilligers die zich aanmelden eten.. moet je me wel op komen halen want geld voor de bus (laat staan auto) heb ik niet..

Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!

Verse vis!

vandaag heb ik twee dooie vissen opgegeten.. want ze zijn er weer de nieuwe haringen.. Hollandsche nieuwe.. uit: Noorwegen..

maar dat mocht de pret niet drukken dus voor 10 euro (je kunt maar 1 keer je eerste hollandsche nieuwe per jaar eten) kocht ik een paartje. en de kwaliteit? de vis was ok.. lekker vet. niet van die magere scharminkels.. de smaak was niet te zout.. maar de graatjes en de restjes vel drukten de pret behoorlijk.. Een slechte zaak.. want ik had mij er zo op verheugd. Eigenlijk hoort er een wit biertje bij.. maar dat drinkik vanavond dan wel.. als Mosterd na de Maaltijd.

Zoals zoveel dingen bracht het genieten van de haring mij terug naar betere tijden. De tijd dat ik hier voor het eerst kwam. Ik ging dan met de auto naar mijn oma en reed even langs de visboer voor een stelletje hollandsche nieuwe.. Mijn Oma (die in augustus 82 wordt)smulde mee. Of haar dokter het met haar eens was laten we in het midden..

TOen een tijdje later mijn vrouw ook een baantje had gevonden in Rotterdam kwam ik iet meer.. omdat vrouwlief de auto meenam en ik niet mijn pauze konopofferen om langs te gaan.

ze kwam kort daarop in het ziekenhuis te liggen.. we gingen wel een keer voorbij..
Oma bleef niet dezelfde..

Het ging steeds slechter met haar. DE laatste keer dat ik haar bezocht heb in haar flatje was meer dan een jaar geleden. We haalden een chineesje op en we gingen bij Oma eten. Oma was uit haar doen. DE TV bleef aanstaan. iets waar ze vroeger een hekel aan had en ze sprak verward over bezoek waarmee ze relateerde aan de mensen op tv.

ikkon het niet hebben en mijn bloeddruk steeg. verdubbelde bijna.
Ik nam min vrouw apart en we besloten te vertrekken. we pakten de chinees in en stopten die in de vriezer.. we moesten wel ruimte maken en jaren oude rommel weggooien.

Later is ze opgenomen in slingedaal.. een tehuis voor oude vandagen. daar ben ik een keer of twee geweest.. het deed me pijn om de herkenning in de ogen van mijn oma te zien. maar ze kwam maar niet op mijn naam.

Het einde is nabij. ik zla mijn oma maar niet meer vermoeien met mijn scheiding.. zeker omdat ze vroeg hoe het op school ging met mijn neefje.. van anderhalf..

Ik mis haar nu al. haar lichaam is er wel maar haar geest is niet thuis.


Voor ik in mijn auto stap kijk ik nog een keer om
Oma staart naar buiten, lijdzaam en gelaten
Een aangevreten standbeeld, getergd door ouderdom
Dat hardop in zichzelf staat te praten

Als in een poppenkraam staat zij daar voor het raam
Ik heb moeite om mijn tranen te bedwingen
Ik zwaai nog even vlug maar het oudje zwaait niet terug
Het lijkt wel of ze zachtjes staat te zingen

Oma waarom liet je mij in de steek
Heb je mij geestelijk verlaten
Je ogen zo flets en je haren zo bleek
Ik zou nog zo graag met je praten

Opa was jouw alles en toen hij was dood gegaan
Zat je urenlang stil voor je uit te staren
Je maakte niets meer schoon
Je vervuilde langzaam aan
En je sprak verward over je kinderjaren
Soms liep je 's avonds laat
Met de poppen over straat
Die jij nog uit je kindertijd bewaard had
En ik weer nog van die keer
Oh je wist volstrekt niks meer
Dat je een hele nacht bloot voor de koude haard zat

Oma waarom liet je mij in de steek
Heb je mij geestelijk verlaten
Je ogen zo flets, je haren zo bleek
Ik zou nog zo graag met je praten

Vorig jaar december zei je
Jij weet toch als ik later groot ben ik dan ga studeren
En heel misschien verhuizen we dan naar de grote stad
En vraag ik aan papa om nieuwe kleren
Ach je had het al verwacht
Toen ben je weggebracht
Daaraan bleek eenvoud weg niet te ontkomen
En soms als je helder bent
Dan vraag jij me lieve vent
Waarom heeft de Heer mij nog niet weggenomen






Wilt u reageren? plaats dan een reactie in mijn gastenboek!