Flevo 2011 // Firsts and farewells deel 1

Het begon in 1978 op een camping in Kamperland en groeide uit van een feestje voor vrijwilligers tot een zelfstandig festival en dit was editie 34.

Meer dan twee weken terug begon het feestje al met het inpakken van de caravan. Niet alleen wat campeerspullen, kleding en eten maar ook een gitaar en een bas. switches en een servertje of twee. Het oude caravannetje zakte bijna door de hoefjes door de zware belasting. Maar het oude beestje heeft 49 weken heerlijk staan rusten in de opslag bij het bedrijf waar een oud-ev-er Decor heeft gewerkt. De Dochter van de eigenaar heeft haar man ontmoet op flevo. Die Caravan hoort daar!

Het weekeinde ervoor is de caravan al tegenover de caravan van @rienj gezet in de tuin van zijn schoonvader. Het voelde goed om daar weer te zijn. Het warme welkom was een voorproefje van het warme bad wat Flevo is. En de caravans konden ook even aan elkaar ruiken.
Onderweg ben ik erachter gekomen dat ik een klein beetje vergeten was dat het dakraampje er vorig jaar afgewaaid is.. Veel bekijks dus. En er moest even iets geregeld worden met een zeiltje en touw en spanbandjes. En fantastisch voorproefje!


Maandag, 10 dagen voor het festival:

Vergaderen. Een vrij nutteloos maar gezellig samenzijn met wat eindverantwoordelijken om de laatste dingen door te spreken. Weinig nieuws maar het eten was goed (well that's a first). Je merkt dat de kriebel begint bij veel van de EV-ers.

Dinsdag, 9 dagen voor het festival:

Zoals een jongetje wat niet kan slapen de dag voor zijn verjaardag was ik op en heb de laatste dingen verzameld voor het festival en heb mijn vingers blauw getwitterd. Even een tweetje rond gestuurd om te vragen om sfp,s gbics en switches. En raad eens... Rond middernacht toch maar een poging gedaan om te slapen..

Woensdag, 8 dagen voor het festival.

Sinds ik vader ben is uitslapen onmogelijk. maar nu was het wel makkelijk dat ik altijd vroeg gewekt wordt. Nu kon ik voor ik moest vertrekken richting Busloo nog even een rondje amsterdam doen om wat switches en gbics op te halen. Na dat rondje met moeder de vrouw richting barneveld gereden om samen met @mrngm, @alfonsdreschler, @rienj en zijn schoonvader richting busloo te rijden. Helaas liep alles toch weer anders en in afwachting van de komst van de rest van de groep toch maar even mijn dakje gerepareerd met tape (flevo is nu echt begonnen).

Eindelijk konden we vertrekken. Ik vergat van enthousiasme bijn afscheid te nemen van mijn vrouw! Maar goed. Gechauffeerd door Bart vertrokken we..

nog niet eens aangekomen op Busloo begon de ramp al! Onderweg werd er gebeld dat de jongens van de waterleiding onze prachtige kabel hadden geraakt die we twee jaar geleden hebben ingegraven.

De container waar we kantoor houden was ook niet helemaal netjes neergezet. Hierdoor stonden we niet helemaal zoals we wilden staan. Helaas!

De caravan opzetten liep ook niet helemaal zoals we wensten. Ten eerste omdat er eerst 3kub aan ict meuk uit de caravan moest om bij de stokken en tent te kunnen en omdat bij het opzetten zo'n haakje om je stokken aan op te hangen afbrak. en er met vereende krachten, lijm en schroeven weer op de caravan is gezet.

Voordat je aan het werk kunt moet je eerst je eigen zooi op orde hebben dus heb ik maar de babyspullen netjes in de voortent uitgestald zodat er een afgeschermd babyparadijs ontstaat
Een bedje opgemaakt, tafeltjes en stoeltjes uitgeklapt en een partytent tussen de caravan van @rienj en die van mij gespannen. Het wachten is op de 3 overige caravans om het rondje compleet te maken.

Dan nu aan de slag.

Het toilet huisje werd ingericht als hoofdkwartier en daar werd de server opgezet, switches geconfigureerd. In de container werd alvast een en ander neergezet. De flevocontainers werden uitgepakt. Het is erg leuk om de containers die een jaar in de opslag hebben gezeten te openen. Een verzameling typisch ruikende gebruiksvoorwerpen die twee weken in het jaar gebruikt worden wordt uitgestald. Stille getuigen van 34 festivals. Sommige artikelen lijken ook echt al sinds 1978 mee te gaan!


Het inrichten van het definieve hok moet maar even wachten. Internetten kunnen we wel onder de partytent ;-)

Later meer....

Nagios status updates via twitter

Omdat ik voor het Xnoizz Flevo Festival weer een server of x de lucht in moet sturen en ik graag met nagios in degaten hou hoe het met ze gaat heb ik Nagios opdracht gegeven om mij te twitteren als er wat aan de hand is.

ik heb dit gebruikt om vanuit te gaan en iedereen die pollekesserver volgt kan dus volgen hoe het gaat en kan zien hoe lang het nog duurt voor Flevo begint!



eigenlijk is dit een verkapte placeholder om mijn twitterapplicatieurl naar te laten verwijzen

Een opgeruimd [ hoofd, huis ]

Wat verzamelt een mens aan troep. Ik was er als kind al kampioen in om rommel te maken en om alles te bewaren. Een soort bewijsdrang. Mijn vader was niet zo, hij gooide betaalde rekening HOP de prullenbak ik. Ik niet. Vanaf het allereerste begin heb ik alle bankafschriften bewaard. rekeningen en zelfs herinneringen.. Alles netjes in mappen. Soms verslonsde het en moest ik, omdat ik anders geen eten meer kreeg van mijn moeder, mijn kamer opruimen en alles weer op orde brengen.
Wat verhuizingen later ben ik nog steeds een verzamelaar.. Alles is handig en kan later geld besparen. Maar een huis heeft maar zoveel bergruimte en mijn vrouw heeft, net zoals mijn moeder maar zo veel geduld. Dus vandaag moest ik alweer aan de bak.

De mensen die mij wel eens hebben helpen verhuizen weten dat ik nogal wat rommel heb en volgens mij heb ik wel eerder geblogged over mijn verzameling troep. Nu heb ik sinds we in Kamerik wonen al een keer een WagonRlading troep naar de stort gebracht. Een TV, een doos of computermeuk en een jaargang of 68 PCactive. Nu zijn er nog steeds dozen en kratten met tijdschriften en computerkolerezooi die op me stonden te wachten.. En met een aanstaand flevo moest ik toch een en ander uit gaan zoeken.. Vandaag moest ik er dan maar een paar uur voor uittrekken.

Het uitzoeken van de computerrommel ging voortvarend. Diskettes heb ik niet meer nodig en had ik in een vorig rondje al weggegooid (wie gebruikt die dingen nog) Dus die Sony Mavica kan ook wel weg (kopen?). En ik heb de vorige keer die prachtige Brother weggegooid waar ik toen NET een toner voor had gekocht omdat ik dacht dattie leeg was.. Jammer joh..Dus nu kunnen alle printerkabels ook weg. Lang Leve usb en netwerkprinters..

Maar toen.

Toen stond er een doos op instorten met papieren. Gewoon wat multomappen en kladblokken maar daaronder een verzameling herinneringen. Van mijn bewijs van aangifte.. Nee niet dat van Fenna.. dat van MIJ! .. tot wat spullen die ik liever niet meer zie. Brieven en kaarten tot ongeveer de tijd dat ik studeerde. Lieve briefjes, liefdesbriefjes, briefjes van liefjes.

Ik heb er een paar door zitten kijken. Gewoon zomaar willekeurig. Lang niet alles gelezen en ik vraag me af of ik daar spijt van moet hebben of niet want de rest gaat ongelezen (althans dit millenium) weg. Wat highlights waren briefjes van meisjes met wie ik gekust had en die ik daarna nooit meer zag (en dan toch je adres geven) brieven en kaarten van mijn ex. die mij elke week een kaart stuurde toen ik studeerde. Briefjes van een eerder vriendinnetje die mij elke week een zelfgemaakt kaartje stuurde met de hoeveelheid tijd dat we verkering hadden. Maar ook van haar een brief waarin ze aangaf dat ze niet zo graag getuige was van mijn gedrag tijdens een familieruzie.

Een paar bijzonderheden waren de briefjes van Deb, die ik nu -weer- tot mijn vrienden mag rekenen die iets schrijft over evangeliseren en een paar keer een kerstkaartje stuurt. Een kerstkaartje van Peter met wie ik vandaag nog een twittergesprek voerde. Een uitgeprint mailtje (dat ging toen zo toen ik studeerde) van Setkin die me bemoedigt en me een standje geeft over mijn slechte cijfers! Maar ook een kaartje van mijn moeder. Voorop een foto van een vrouw met blote borsten. Ze stuurde die vanaf een kanarisch eiland. Een van de weinige kaartjes die ik van haar kreeg.

En veel kaartjes met gedichtjes en bemoedigingen rond het overlijden van mijn moeder. Veel sterkte ook voor S. Dat doet me zeer.. Maar sommige geven me ook weer zin om die mensen op te zoeken.

Ik denk dat ik eens mijn nichtje een kaartje gaat sturen want die heeft echt een vermogen aan postzegels in de brand gestoken voor mij.. en Ronny, mijn buurman heeft creatief en liefdevol veel kaartjes gestuurd.. en last but not least E. Ik denk dat ik 3 weken verkering met haar heb gehad maar ze stalkte me enorm..

OP zolder, bovenaan de trap, die net opgeruimd was. staat een verzameling dozen. netjes uitgezochte computerspullen en een doos met zilte tranen... Een doos met herinneringen die gerecycled worden. Een aantal wordt weggestopt en ooit weer opgeduikeld. een ander deel weggegooid en nooit meer aan gedacht (hopelijk) maar een aantal hebben weer wat opgerakeld..


Mijn vrouw vindt alles goed. Zolang ik die troep maar opruim.